Kawaleria to koncepcja o kilku zastosowaniach, zazwyczaj związana z koniem . Najczęstsze znaczenie wiąże się z siłą armii złożonej z walczących na tym zwierzęciu.

Możliwe jest ustalenie podziału na ciężką kawalerię i lekką jazdę. Ciężka kawaleria miała za zadanie ustalić bezpośrednią walkę z wrogiem. Żołnierze byli chronieni zbroją i mieli do ataku włócznie, kije lub miecze.

Z drugiej strony, lekka kawaleria była używana tylko w atakach lub rekonesansie. Żołnierze byli mniej chronieni i mieli mniej potężną broń; jako kontrapunkt mogą poruszać się z większą prędkością niż członkowie ciężkiej kawalerii.

W ramach wojennych konfrontacji konie były pierwotnie używane do ciągnięcia uzbrojonych samochodów . Od hodowli i selekcji najsilniejszych ras zwierzęta te zaczęto stosować u jeźdźców z bronią. W ten sposób kawaleria zaczęła odkrywać teren i wspierać piechotę.

Wraz z rozwojem broni o większym zasięgu, kawaleria zaczęła tracić przewagę. Obecnie korzystanie z koni jest bardzo ograniczone i ogranicza się do miejsc, w których pojazdy silnikowe mają ograniczony dostęp ze względu na warunki panujące na terenie .

Poza środowiskiem wojskowym kawalerię nazywa się statusem i postępowaniem rycerza ; do umiejętności kontrolowania konia; oraz do różnych rodzajów środków agrarnych, których cechy różnią się w zależności od kraju .

Siódmy pułk kawalerii

Zwykle pisany numerem porządkowym zamiast słowa (tj. 7. ), Siódmy Pułk Kawalerii jest częścią Armii Ameryki Północnej od 21 września 1866 r. I jest aktywny do dnia dzisiaj Jest to pułk typu kawalerii pancernej i jest oficjalnie znany pod pseudonimem Garryowen, wybrany jako nazwa irlandzkiej piosenki, którą zamierza oddać hołd.

Dwa lata po utworzeniu, 27 listopada 1868 roku, pułkownik George Armstrong Custer wysłał 7. Kawalerię, by zmierzyła się z Siouxami i Czejenami w kontekście bitwy pod Washitą . Dowodził Winfieldem Scottem Hancockiem i miał siedmiuset żołnierzy, którzy nie wahali się zaatakować miasta, w którym większość mieszkańców to osoby starsze, dzieci i kobiety, pozostawiając niewielu ocalałych i podsycając nienawiść, którą obie strony odczuwały przeciwnie.,

Sześć lat później 7. Kawaleria musiała przeprowadzić uduszenie buntu, który miał miejsce w Dakocie przez Indian Arapahoes, Cheyennes i Sioux. Pułkownik Custer zmusił swoich ludzi do posunięcia się do przodu z nadmiernym pośpiechem, co miało wpływ na ich wyczerpanie, zanim zaczęła się konfrontacja ; Jakby tego było mało, nie byli wystarczająco mądrzy, by nosić lekką artylerię, więc ciężar, jaki musieli ponieść, był zbyt duży.

Oprócz pośpiechu i ciężaru artylerii, którym pułkownik Custer poddał 7. Kawalerię, popełnił błąd, dzieląc ich na dwie grupy. Wszystko to doprowadziło do prawdziwej katastrofy ze strategicznego punktu widzenia, co spowodowało utratę większości żołnierzy w bitwie pod Little Big Horn, która miała miejsce 25 czerwca 1876 roku.

Chociaż 7. Kawaleria zaczęła być kolejnym pułkiem Ameryki Północnej, po przejściu bezprecedensowej klęski doprowadziła ich do historii. Jeden z przykładów uwielbienia, jakim cieszy się ten pułk, można zobaczyć w pudełku The Last Stand, stworzonym przez amerykańskiego artystę Frederica Remingtona, w którym Custer jest widziany ze swoimi ludźmi w oczekiwaniu na ciężar Indian.