Pierwszą rzeczą, którą zamierzamy zrobić, zanim w pełni wejdziemy w ustanowienie znaczenia terminu promieniowanie alfa, jest poznanie pochodzenia etymologicznego dwóch słów, które nadają mu kształt. Musisz to wiedzieć:
Słowo promień pochodzi od łacińskiego, w szczególności "promień", który był używany z dwoma znaczeniami: "pręt" i "promień".
Z drugiej strony słowo alpha pochodzi od greckiego. Dokładnie możemy stwierdzić, że pochodzi od "alpha", która jest nazwą pierwszej litery alfabetu wspomnianego języka.

Istnieją różne rodzaje promieni (linie energetyczne, które powstają w punkcie i rozchodzą się w określonym kierunku). Możemy mówić, w zależności od przypadku, o promieniach świetlnych, promieniach rentgenowskich, promieniach gamma lub promieniach podczerwonych, aby wymienić kilka możliwości. Dzisiaj skupimy się na promieniach alfa .

Termin ten jest używany jako nazwa czegoś na początku. W pełni zjonizowane jądro helu jest znane jako cząsteczka alfa, która pochodzi z pewnych reakcji jądrowych lub rozpadu.

Jądra te składają się z dwóch neutronów i dwóch protonów: nie mają zatem elektronów, które je zawijają. Z powodu tej cechy cząstki alfa mają masę 4 amu i ładunek dodatni.

Promienie alfa stanowią promieniowanie tej klasy cząstek. W przeciwieństwie do innych wspomnianych wyżej promieni, mają one bardzo niską zdolność przenikania, ponieważ ich masa i obciążenie prowadzą do sprzężenia z innymi cząsteczkami.

Oznacza to, że promienie alfa mogą zatrzymać się przy niektórych papierach i że nie są w stanie przejść przez skórę . Biorąc pod uwagę niską moc przenikania, promienie alfa nie są zbyt niebezpieczne: sytuacja ta jednak zmienia się, jeśli cząsteczki odpowiedzialne za emisję radioaktywną znajdują się już wewnątrz organizmu.

Wykrywanie dymu i dostarczanie energii do baterii i różnych urządzeń to niektóre z zastosowań promieniowania alfa.

Oprócz tego wszystkiego warto poznać inne interesujące dane związane z promieniami alfa, wśród których są:
- Zasadniczo zajmują one centralny punkt i pojawiają się zarówno w reakcji jądrowej, jak iw procesach rozpadu promieniotwórczego nuklidów, w których są przekształcane w inne elementy, które mają tę cechę, że są znacznie lżejsze.
- Istota, funkcjonalność i istnienie tych promieni została wykazana naukowo na początku XX wieku. W szczególności uważa się, że autorem tego działania był Rutherford w 1909 r.
- Mówiąc o promieniach alfa, odwołujemy się również do promieni beta. Są jednak różne, ponieważ te drugie mają tę szczególną właściwość, że mają większą siłę penetracji.
- W ten sam sposób nie możemy przeoczyć istnienia promieni gamma. Z drugiej strony są one identyfikowane, ponieważ w tym rodzaju promieniowania nie ma utraty tożsamości przez jądro.