Dopamina jest neuroprzekaźnikiem : substancją, która w synapsie nerwowej jest odpowiedzialna za przekazywanie impulsów. Z kolei Synapse to nazwa, która otrzymuje połączenie ustanowione przez dwa neurony.

Pochodzący z aminokwasu zwanego dopa (który z kolei pochodzi z tyrozyny ), dopamina działa na zwoje podstawy u podstawy mózgu. Jego wzór chemiczny to C6H3 (OH) 2-CH2-CH2-NH2, natomiast jego skrót to DA.

Funkcje, które rozwijają dopaminę w mózgu, są liczne. Poznanie, sen, motywacja, uwaga, humor i aktywność ruchowa zależą, po części, od obecności i funkcjonowania tego neuroprzekaźnika.

Biosynteza dopaminy rozwija się w mózgu i nadnerczach. Te neurony, które mają dopaminę jako główny neuroprzekaźnik, są nazywane neuronami dopaminergicznymi .

Kiedy niedobór biosyntezy dopaminy występuje w neuronach dopaminergicznych, osoba ta może cierpieć na chorobę Parkinsona . Zaburzenie to powoduje sztywność mięśni, drżenie i spowolnienie rozwoju ruchów. W leczeniu choroby Parkinsona zwykle podaje się prekursor dopaminy zwany lewodopą.

Należy zauważyć, że bardzo wysoki poziom dopaminy w organizmie jest często związany z problemami psychicznymi, takimi jak schizofrenia i psychoza . Dzieje się tak, ponieważ leki takie jak kokaina i amfetaminy zwiększają poziom dopaminy i powodują objawy psychotyczne. Wręcz przeciwnie, fenotiazyny umożliwiają blokowanie receptorów dopaminy i pomagają zminimalizować ten typ objawów.