Definicja Gerund

Łacińskie słowo gerundium dotarło do hiszpańskiego jako gerund . Termin ten jest używany w dziedzinie gramatyki do nazwania bezosobowej formy czasownika, który w naszym języku kończy się na -ndo .

Gerund

Gerunds, w zależności od kontekstu, może wytworzyć peryfrazę werbalną lub nabrać charakteru przysłówkowego . Werbalne peryfraza jest jednostką predykatywną, która jest formowana przez czasownik posiłkowy w formie osobistej wraz z czasownikiem, który nie jest osobiście wspomagany. Na przykład: "Dziadek je", "Myślałem o tym" .

Przysłówek to słowo zawierające elementy toniczne i niezmienne, które zwykle mają znaczenie leksykalne i mogą modyfikować znaczenie innych słów. Gerund z przysłówkowym charakterem nawiązuje do działań, które powstały w trakcie lub przed działaniem innego czasownika: "Manuel bawi się ze swoimi lalkami" ( "bawimy się" i "gra" są rozwijane jednocześnie), "Ciężko pracuję, mój córka kupiła dom " (najpierw " wypróbowała ", a następnie " kupiła " ).

Można powiedzieć, że gerund uzyskuje swoje osobiste i czasowe odniesienie od innego czasownika, którym się wydaje. Kiedy gerund jest tworzony przez gerundę posiadania i inskrypcję innego czasownika, który jest skoniugowany, mówimy o złożonym gerund : "Po podpisaniu umowy nie powinniśmy mieć żadnych niedogodności" ( "po podpisaniu" jest złożonym gerundem).

Natomiast Royal Spanish Academy ( RAE ) rozpoznaje w swoim słowniku potoczne określenie "to jest gerund", użyte w Hiszpanii, aby zachęcić kogoś do natychmiastowego wykonania tego, co poprzedni czasownik wyraża w postaci gerunda: "Wyjaśnianie, co to jest gerund: powiedz mi dokładnie, co twoja matka powiedziała o mnie . "

Zalecane