Aby móc doskonale zrozumieć termin "płyty tektoniczne", należy przede wszystkim ustalić pochodzenie etymologiczne dwóch słów, które je kształtują:
-Placa emanuje z francuskiej "płytki", która odnosi się do czegoś płaskiego i cienkiego, który jest umieszczony na rzeczy.
Z kolei tektonika wywodzi się z greckiego "tektonikos". Jedno słowo składa się z dwóch wyraźnie zróżnicowanych elementów: "tecton", który jest synonimem "worker", oraz przyrostka "-ikos", który jest używany do wskazania "względem".

Płyta może być rodzajem stołu lub żelazka, która rozwija określone funkcje lub służy do wyświetlania informacji. Z drugiej strony, tektoniczny jest przymiotnikiem, który w dziedzinie geologii jest używany do opisania tego, co jest związane ze strukturą skorupy ziemskiej.

Pojęcie płyt tektonicznych odnosi się do segmentów litosfery, które poruszają się na górnym płaszczu planety . Należy zauważyć, że litosfera jest ziemską warstwą powierzchniową, której najważniejszą cechą jest sztywność.

Dlatego litosfera składa się z różnych płyt tektonicznych, które poruszają się i wchodzą w interakcje. W obszarach szokowych płyt tektonicznych rozwija się aktywność telluryczna, wulkaniczna i sejsmiczna, sprzyjając rozwojowi elewacji.

Ważne jest również, aby wiedzieć, że właśnie te płytki i ruchy, które wykonują, powodują powstawanie różnych rodzajów ograniczeń:
- Granice rozbieżności, czyli w których płytki oddzielają się od siebie. Można je znaleźć w enklawach takich jak Wielka Rift Valley.
Przekraczanie granic, które z kolei są obszarami, w których wyżej wymienione płytki są połączone ze sobą. Przykłady można znaleźć w rowie Marianas na północnym Pacyfiku.
- Granice transformacyjne, czyli te przestrzenie, w których płyty, w stosunku do siebie, poruszają się na boki. W tym przypadku najlepszym przykładem jest usterka San Andreas, znana z faktu, że wspomniane ograniczenia doprowadziły do ​​pojawienia się w 1906 roku znanego trzęsienia ziemi, które dotknęło miasto San Francisco.

Wśród piętnastu największych płyt tektonicznych na świecie są: afrykański, euroazjatycki, kokosowy, arabski lub antarktyczny.

Teoria związana z pochodzeniem i charakterystyką płyt tektonicznych została skonsolidowana od lat 60. XX wieku . Dowody naukowe dowodzą, że nasza planeta jest obecnie jedyną w Układzie Słonecznym, która ma aktywne płyty tektoniczne, ale uważa się, że w czasach starożytnych Wenus i Mars również posiadały płyty tego typu.

Najważniejszymi płytami tektonicznymi Ziemi są płyta Eurazji, płyta północnoamerykańska, południowoamerykańska, afrykańska, pacyficzna, indoeustralijska i antarktyczna . Istnieją również wtórne płytki, mikropłytki i inne rodzaje płytek.

Płytki można klasyfikować zgodnie z rodzajem kory, którą prezentują. Można rozróżnić między skorupą kontynentalną (o średniej grubości trzydziestu pięciu kilometrów) a skorupą oceaniczną (której grubość nie przekracza dziesięciu kilometrów).