Pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, aby zrozumieć doskonale znaczenie terminu dobroć, jest to, że dokonujemy ustalenia jego etymologicznego pochodzenia i musimy podkreślić, że jest po łacinie. Tak więc, dokładniej możemy zobaczyć, że emanuje ono z pięknego słowa, które jest wynikiem sumy terminu bonus, który można przetłumaczyć jako "dobry", a przyrostek - tat, który jest równy "jakości".
Dobroć jest jakością dobra, przymiotnikiem, który odnosi się do tego, co jest użyteczne, przyjemne, apetyczne, smaczne lub zabawne. Dlatego osoba posiadająca dobro ma naturalną skłonność do czynienia dobra .
W tym sensie uważa się, że dana osoba ma jakość dobroci, gdy zawsze pozostaje chętny do pomocy tym, którzy jej potrzebują, gdy okazuje współczucie ludziom, którzy cierpią z powodu różnych okoliczności, a także gdy zachowuje życzliwą i hojną postawę wobec inni.
W ten sposób możemy również wyeksponować, że komu brakuje dobroci, to ten, kto jest małostkowy, samolubny, widzi innych ludzi jako wrogów, jest nieufny, złośliwy, nieczuły i wybiera nienawiść zamiast zachęcać do przyjaźni.
Filozofia pojmuje dobro jako wartość, jaką nadaje się działaniu człowieka. Dobrze rozwija się to, co jest pożądane z empatii (zdolność odczuwania tego, co czuje inna osoba).
Pojęcie dobra jest tautologiczne, ponieważ coś dobrego jest tym, co dobre. Dlatego jego definicja jest zbędna. Życzliwość to umiejętność czynienia dobra lub odzwierciedlenia. Na przykład: "Dzięki uprzejmości Isabel, dzieci mają nowe ubrania", "Korzyści z tego produktu są liczne" .
Należy zauważyć, że dobro potrzebuje jego przeciwieństwa, zła, aby je docenić. W ten sposób, jeśli oddawanie strojów, których już nie używamy, jest w porządku, to dlatego, że źle jest rzucać ubrania, gdy ktoś nie ma tego, co włożyć.
W całej historii można powiedzieć, że niektórym ludziom udało się uosabiać dobroć. Tak jest w przypadku Matki Teresy z Kalkuty, która otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla w 1979 roku i została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w 2003 roku dzięki jej działaniom na rzecz ubogich w Indiach .
Oprócz tych dwóch postaci historycznych nie możemy ignorować innych, którzy również mogą być klasyfikowani jako rodzaj. Tak będzie na przykład w przypadku Mahatmy Gandhiego, który był indyjskim myślicielem i politykiem, który przeprowadzał wszelkiego rodzaju pokojowe akcje i demonstracje, mając na celu osiągnięcie bardziej sprawiedliwego i egalitarnego społeczeństwa w swoim kraju, rozwój obszarów wiejskich. i absolutna tolerancja między różnymi wierzeniami i ideami.
Martin Luther King, San Francisco de Asís lub Dalajlama to inne postacie historyczne, które zostały scharakteryzowane przez ich życzliwość.
Z drugiej strony, pojęcie dobroci pozwala także ustanowić kurtuazyjną formułę odnoszącą się do uprzejmości jednej osoby w stosunku do drugiej: "Jeśli masz ochotę podejść, będę w stanie pokazać ci papiery" .