Rasante to termin, który może być użyty jako przymiotnik lub rzeczownik. W pierwszym przypadku słowo odnosi się do tego, które rasa (to znaczy ociera się o inne ciało, gdy się porusza).

W przypadku fotografii i oświetlenia filmów, na przykład światło do wypasu uzyskuje się przez zastosowanie źródła światła pod kątem prawie prostopadłym do sceny, aby obiekty miały bardzo silne cieniowanie, co zwiększa jego ostrość i generuje bardzo szczególny efekt, który sprawia, że ​​się wyróżniają. Chociaż technika ta może być stosowana w całkowicie sztuczny sposób, możliwe jest również wykorzystanie światła słonecznego, chociaż w tym przypadku tylko dobre wyniki uzyskuje się w dwóch momentach dnia, a dokładniej o zachodzie i nadejściu świtu, ponieważ to wtedy promienie słoneczne uderzają w Ziemię pod właściwym kątem.

Ważne jest, aby nie mylić koncepcji światła wypasu z fotografią podświetlenia, ponieważ technika ta zakłada oświetlenie obiektu lub sceny tak, aby znajdowały się pomiędzy źródłem światła a kamerą, a te ostatnie wskazują jeden przeciwko drugiemu.

Niskie światło na zdjęciu pozwala na stworzenie bardzo szczególnej estetyki, która może być postrzegana przez opinię publiczną jako nierealistyczna, nawet gdy światło słoneczne jest używane, ponieważ ciała wykazują wygląd charakteryzujący się dwoma dobrze określonymi regionami: oświetlonymi i cieniowane lub, innymi słowy, światło i ciemność, z krótkim i gwałtownym przejściem . W normalnej scenie światło odbija się od nieskończonych punktów i przenosi niuanse kolorów różnych obiektów, więc cieniowanie jest zwykle znacznie bardziej subtelne.

Zgodnie z oczekiwaniami, światło na pastwisku pomaga uwydatnić wady powierzchni, a restauratorzy obrazów i dzieł sztuki korzystają z tej funkcji, aby dokładnie zbadać obiekty w poszukiwaniu niedoskonałości, których nie można wykryć gołym okiem. Niewielka szczelina może pozostać niezauważona, jeśli otrzyma przednie źródło światła, ale podczas ustawiania ostrości z profilu prawdopodobne jest, że jedna z jego krawędzi zostanie odsłonięta.

Gradienty słońca Kreutza to w końcu komety, które niemal dotykają Słońca podczas orbitowania. Heinrich Kreutz ostrzegł, że te komety, które dawno temu mogły być oddziałami większej rozdrobnionej komety, utrzymywały połączenie.