Francuskie słowo velléité przyszło do hiszpańskiego jako kaprys, termin, który odnosi się do braku stałości i lekkości . Pojęcie często odnosi się do pożądania lub intencji, która jest kapryśna, kapryśna lub dziecinna.

Na przykład: "W tym czasie poprzedni rząd postanowił przeanalizować problem z niestabilnością, a teraz ponosimy konsekwencje", "Prezydent klubu powiedział, że pójdzie do sądu, aby uniknąć zamieszania związanego ze zmianami w podziale oskarżeń", "Nie ubiegam się o osobisty fanaberie, ale ponieważ wiem, że moja obecność jest konieczna do podtrzymania tego projektu . "

Wchodząc głębiej w etymologię terminu veleidad, stwierdzamy, że francuskie słowo velléité pochodzi z kolei od volo, łacińskiego czasownika oznaczającego "chcieć"; jego bezokolicznik jest velle i powstał z indoeuropejskiego root wel, który oznacza pożądanie i pożądanie. Inne łacińskie słowa, które dzielą ten pierwiastek to zmysłowość, życzliwość i wola .

Innym łacińskim terminem, w którym znajdujemy indoeuropejski root * wel jest voluptas, voluptatis, które można przetłumaczyć jako " przyjemność, pożądanie, przyjemność i apetyt". Zawsze jest bardzo ważne, aby uciec się do łacińskiego słownika, zanim zdecyduje się rozszyfrować znaczenia słów, ponieważ większość z nich wywodzi się z innych, których wygląd jest bardzo różny, lub w kilku, z różnymi definicjami.

Załóżmy, że zastępca zaskakuje, przedstawiając książkę z wierszami. Ten polityczny przywódca nigdy nie wyraził zamiłowania do literatury ani zainteresowania pisaniem w miejscach publicznych. Dlatego dziennikarze mogą pokazać swoje zdziwienie na mocy literackiego zastępcy; to znaczy, ze względu na jego pragnienie poświęcenia się, przynajmniej częściowo, poezji.

Znaleźliśmy kolejny przykład niestabilności u piłkarza, który chce zmienić sprzęt . Zawodnik ma podpisaną umowę, która dołącza do niego z jego obecnego klubu przez kolejne trzy lata, ale jego intencją jest dotarcie do nowej instytucji. W ten sposób można powiedzieć, że gracz ma ochotę opuścić swój zespół, aby dołączyć do innego.

Dwa przypadki opisane w poprzednich punktach konsekwentnie odpowiadają etymologii kaprysu, ponieważ w istocie tego terminu chodzi o wolę, pożądanie i przyjemność . Zgodnie z oczekiwaniami uczucia te nie są łatwe do opanowania i powstają spontanicznie z głębi naszego istnienia; z tego powodu velleity nie są związane z racjonalnością, ale raczej z kaprysem i kaprysem.

W ten sam sposób, ponieważ kaprys jest bardziej instynktowny niż racjonalny, zrozumiałe jest, że dla otoczenia osoby działającej w ten sposób jego zachowanie jest zaskakujące. Jednak często w tych pozornych kaprysach są nasze prawdziwe pragnienia, nasza istota, która z różnych powodów została złapana pomiędzy strukturami i narzuceniami społeczeństwa.

Kiedy dana osoba jest kwalifikowana jako przedmiot niestałości, określa się ją mianem osoby, która nie jest wytrwała ani wytrwała . Sprzeczność w tym kontekście wiąże się z porzuceniem działań bez ukończenia lub opuszczeniem projektów w trakcie ich rozwoju.

Niewielkie przywiązanie do czynności wymagających wysiłku i poświęcenia jest zazwyczaj uważane za negatywną cechę pewnych osób, ponieważ prowadzi to do nie podejmowania żadnych starań. Z drugiej strony może to być zdrowa reakcja na projekt, który nie przynosi już żadnej przyjemności, aby swobodnie poszukiwać właściwego dla nich. Nie ma sensu stanąć mocno na ścieżce, która nie prowadzi nas do samodoskonalenia się, do dumy z samych siebie i zgodnie z naszymi decyzjami .