Pojęcie halucynacji pochodzi od łacińskiego terminu halucynacja . Chodzi o akt halucynacji lub halucynacji, czyli dezorientacji lub delirium . Czasownik ten może również odnosić się do zaskoczenia, zadziwienia lub olśnienia.

Pierwszym, który ją zdefiniował był psychiatra Jean-Etienne Dominique Esquirol w 1837 roku, który ustalił, że są to percepcje bez obiektu, co oznacza, że ​​nie ma w świecie zewnętrznym elementów, które mogłyby je naprawdę sprowokować.

To znaczy, że halucynacja składa się z odczucia subiektywnego charakteru, którego nie przewiduje się przez wrażenie, które wpływa na zmysły . Innymi słowy, jest to fałszywe postrzeganie, ponieważ nie odnosi się do żadnego konkretnego zewnętrznego bodźca fizycznego, ale mimo to osoba twierdzi, że czuje.

Specjaliści uważają, że halucynacja jest pseudo-postrzeganiem . Nie jest to to samo, co iluzja, ponieważ polega na zniekształceniu postrzegania bodźców. Halucynacje, jak mówią eksperci, mogą zachodzić w wielu sensorycznych sposobach: wzrokowej, słuchowej, dotykowej, węchowej, smakowej itp.

Jako doświadczenie halucynacja jest badana przez różne nauki, takie jak psychologia, psychiatria i neurologia . Pojęcie to często pojawia się w chorobach takich jak schizofrenia i epilepsja, w konsumpcji narkotyków, w doświadczeniach mistycznych i religijnych, a nawet w zaburzeniach snu.

W książce "Don Kichot de la Mancha" można znaleźć kilka momentów, w których protagonista jest ofiarą halucynacji i dostarcza fantastycznych elementów rzeczywistości, które zostały wydobyte z powieści kawaleryjskich, które wcześniej czytały żarłocznie. Dla niego wszystko stało się tak, jak to widział, chociaż olbrzymy były niczym wiatraki, a jego cenny Rocinante był starym i kościstym koniem.

Halucynacja i schizofrenia

W schizofrenii najczęstszą formą halucynacji są głosy, które odnoszą się do pacjenta, który wydaje mu polecenia, wiele razy słyszą własną myśl, która wymyka się im i brzmi na zewnątrz, tak aby każdy mógł ich usłyszeć.

Istnieje kilka rodzajów halucynacji, w zależności od tego, w jaki sposób wpływają na osobę, którą mogą być. Dla większości z nich istnieją naukowe wyjaśnienia, jednak ci, którym brakuje jednego, zwykle wyjaśnia się jako zjawiska paranormalne:

Wizualny : mniej lub bardziej wyraźne obrazy, mogą to być błyski, jasne sceny, flash lub zorganizowane wystąpienia. Są one najczęstsze wraz z słuchowymi i zwykle zdarzają się z obnubilación sumienia.

Słuchowe : bodźce postrzegane przez słuch, mogą być gwizdkami, uderzeniami, słowami pozbawionymi pozornego znaczenia lub bezpośrednimi zwrotami z instrukcjami. Jedną z osobliwości tego typu halucynacji jest to, że ci, którzy cierpią z tego powodu, mogą dokładnie powiedzieć, w którym miejscu fizycznym jest ten, kto do nich przemawia. Zwykle występuje u pacjentów ze schizofrenią lub inną chorobą przewlekłą, a konsekwencje mogą być takie, że osoba dotknięta chorobą wykonuje wszelkiego rodzaju szkodliwe działania spowodowane przez ten stan.

Olfactory : postrzegane przez zapach i często powodują strach, na przykład w przypadku schizofreników, mogą zauważyć zapach trujących gazów, które ktoś wyrzucił z pragnieniem zabicia go. Inne przypadki, w których zwykle się pojawiają, występują u pacjentów z epilepsją lub przewlekłą depresją.

Dotyki : odczucia postrzegane przez skórę. Występuje na przykład u pacjentów uzależnionych od kokainy w okresach abstynencji, postrzega się tak, jakby owad poruszał się nad i pod skórą. Mogą występować jako wibracje, wstrząsy elektryczne, odczucia seksualne lub zimne lub ciepłe wiatry, które ocierają się o ciało i występują szczególnie u pacjentów ze schizofrenią z przewlekłym stanem choroby.

Smaki : dodaj inny smak do jedzenia, które masz. U pacjentów ze schizofrenią często zdarza się, że w obawie przed zatruciem czują dziwny smak tego, co jedzą. Zwykle występuje również u pacjentów z epilepsją .

Somatyczny : występuje u osób z ciężką postacią schizofrenii i składa się z odczuć proprioceptywnych, z bólami w głowie lub ciele, które fizycznie nie istnieją. Od tego typu halucynacji dochodzi do delirium zoofatycznego, co oznacza odczucie obecności zwierzęcia w organizmie, pacjenci twierdzą, że go czują i wiedzą o tym.

Konsekwencjami halucynacji mogą być: niepewność i strach, agresja wobec siebie, innych ludzi lub przedmiotów, niezdolność do rozróżnienia między tym, co realne, a tym, co jest wytworem wyobraźni, poczucie winy i wstydu, gdy rozpoznajemy halucynacje, manipulacje (omijajmy obowiązki z powodu "halucynacji"), mylące pomysły, między innymi. Konieczne jest, aby ci, którzy cierpią z ich powodu, byli skutecznie leczeni, aby zapewnić bezpieczeństwo same w sobie i środowisku, przerywając cykl halucynacji, doprowadzając ich do racjonalnych terminów, tak aby pacjent mógł je rozpoznać i zmniejszyć lęk, który generują.,

Na koniec należy wspomnieć, że wśród teorii na temat przyczyny halucynacji najbardziej rozpowszechnione są te, które wskazują na deficyty w normalnej pracy mózgu i połączenia synaptyczne między komórkami rzęsatymi a komórkami znajdującymi się w pniu mózgu oraz w płaty potyliczno-skroniowe. Jednakże, poza tym, kilka badań wykazało, że sytuacje halucynacyjne są częste na poziomie ogólnym. Około 10% osób doświadcza subtelnych lub łagodnych halucynacji. Nawet 39% ludzi kiedykolwiek doświadczyło poważnych halucynacji.