Eksmisja, od łacińskiego słowa evictio, jest terminem używanym w dziedzinie sądownictwa. Eksmisja to pozbawienie prawa wynikającego z ostatecznego orzeczenia, które zostało ustanowione zgodnie z wcześniejszym prawem innych osób .

Sytuacja ta oznacza częściową lub całkowitą utratę rzeczy przez orzeczenie administracyjne lub sądowe. Eksmisja pochodzi z aktu windykacyjnego, który jest podyktowany prawami zgłaszanymi przez strony trzecie z przyczyn poprzedzających nabycie pierwszego.

W operacji sprzedaży eksmisja może nastąpić, gdy nabywca jest pozbawiony nabytych praw z tytułu prawa, które strona trzecia domaga się na rzecz dobra, a niedostatku związanego z przyczyną poprzedzającą zawarcie umowy sprzedaży. Eksmisja jest dokonywana wyrokiem sądowym i musi zostać rozliczona przez sprzedającego.

Kupujący dotknięty tą sytuacją prawną może zażądać cytowania eksmisji, zmuszając sprzedawcę do udzielenia odpowiedzi w celu uzyskania warunków sanitarnych. Sprzedawca w tym kontekście przyjmuje rolę oskarżonego. Jeśli jego obrona nie będzie prosperować, a towar zostanie uznany za wyrzucony, sprzedawca ma obowiązek zwrócić zapłaconą cenę, założyć koszty prawne i dokonać wypłaty odszkodowania.

Krótko mówiąc, eksmisją jest pozbawienie własności czegoś, co zostało powierzone kupującemu, ponieważ sąd uznaje, że najlepsze prawo do rzeczy należy do osoby trzeciej, która wcześniej ją posiadała. W niektórych przypadkach eksmisja jest częściowa: kupujący traci jedynie część rzeczy, którą kupił.