W odniesieniu do badań, które ujawniają, że u niektórych pacjentów występuje przyczyna fizyczna, możemy podsumować, że jest to spowodowane predyspozycjami genetycznymi. W większości przypadków osób cierpiących na jadłowstręt psychiczny jeden lub kilku członków rodziny cierpi na pewien rodzaj zaburzeń obsesyjnych (lęk, fobie, alkoholizm, itp.). Wynika to z braku równowagi histaminy, organicznego związku chemicznego w ciele, który działa także jako neuroprzekaźnik impulsów nerwowych między mózgiem a układem nerwowym i który znajduje się w hipokampie. Jest to podstawa normalnego funkcjonowania pamięci i integralności emocji i myśli ; Brak lub jej nadmiar może znacząco wpłynąć na stabilność fizyczną i zdrowie psychiczne jednostki.

Ludzie, którzy wytwarzają nadmierne właściwości histaminy, takie jak małe włosy, są naturalnie cienkie, długie palce i palce u stóp, duże uszy i duże zęby środkowego siekacza. Produkują również dużo śliny i są atrakcyjni fizycznie, często cierpią na skurcze mięśni i alergie, a także inne problemy; Są nieśmiali, wrażliwi i mają tendencję do wykazywania tendencji do depresji, nienormalnych lęków, działania kompulsywnych i samobójczych myśli .

Leczenie kończącej się anoreksji koncentruje się na korekcji niedożywienia i konfliktów psychicznych, które doprowadziły pacjenta do rozwinięcia tej choroby. Najważniejsze jest, aby pacjent odzyskał swoją normalną wagę, ale gdy to osiągnie, nie oznacza, że ​​choroba została pokonana, konieczne jest, aby pacjent otrzymał leczenie psychiatryczne, aby zrozumieć i ostatecznie przezwyciężyć anoreksję.

W przypadkach, gdy pacjent wykazuje poważne niedożywienie, konieczne jest, aby został przyjęty w celu lepszej kontroli jego rzeczywistego powrotu do zdrowia; To samo zaleca się, jeśli relacje z rodziną nie sprzyjają wyzdrowieniu i gdy uwydatniają się zaburzenia psychiczne.

Gdy pacjent jest w stanie odzyskać zalecaną wagę, zaczyna się od leczenia psychologicznego, dzięki któremu pacjent dokonuje restrukturyzacji swoich pomysłów i uzyskuje realistyczne postrzeganie swojego ciała, poprawia ich poczucie własnej wartości i skutecznie rozwija umiejętności społeczny i komunikatywny z ich otoczeniem.

W leczeniu powinny brać udział również członkowie rodziny i osoby bliskie pacjentowi, ponieważ są one niezbędne do odzyskania pacjenta . Należy zauważyć, że w wielu przypadkach czynnikiem decydującym jest rodzina. Ważne jest, aby pacjent uczył się radzić sobie ze swoim lękiem, a rodzina próbowała zapobiec temu, by żywność stała się przedmiotem dyskusji (najgorsza rzecz, jaką anorektyczka jest zmuszana jeść), profesjonalną pomoc, a przede wszystkim Miej dużo cierpliwości.

Wśród terapii stosowanych w leczeniu anoreksji są: behawioralna terapia poznawcza, terapia rodzinna, terapia grupowa, wyłączne grupy wsparcia dla osób z anoreksją i lekami (antydepresanty, leki przeciwpsychotyczne i stabilizatory nastroju).