Pojęcie planisphere jest używane do opisu i identyfikacji wykresu, w którym sfera niebieska lub Ziemia jest przedstawiona w płaszczyźnie . Jest to przydatne narzędzie do nauczania i nauki. Na przykład: "Nauczyciel poprosił nas o zrobienie planisphere dla klasy geografii", "Dziadek powiedział, że nauczy mnie umiejscawiać konstelacje w planisphere", "Planispheres powinny być aktualizowane co jakiś czas ze względu na odkrycia naukowe" .

Jak zauważono, kiedy pogłębia się pod tym względem, możliwe jest rozróżnienie między planktenią naziemną a planetą niebieską . Planeta ziemska lub mapa świata stanowi reprezentację typu kartograficznego opartego na powierzchni naszej planety Ziemia . Mapa odwzorowuje skalę na płaszczyźnie w wyniku geograficznej projekcji sfery ziemskiej.

Planeta ziemska może skupić się na politycznym podziale świata (a następnie pokazać granice między narodami) lub fizycznymi szczegółami (wystawianie rzek, gór i innych zagadnień geograficznych). Istnieją również bardziej szczegółowe plany, takie jak geologiczne lub topograficzne.

Natomiast niebieska planisfera jest gwiazdą, która służy do rozpoznawania gwiazdozbiorów i gwiazd . Składa się z pary dysków poruszających się na wspólnej osi obrotu.

To, co robi planisphere, to pokazanie sfery niebieskiej na płaskiej powierzchni, co pociąga za sobą pewne zniekształcenie. Istnieją dwie główne metody rzutowania: biegunowy, równoodległy azymutalny rzut (niebo jest rysowane w środku na jednym z biegunów niebieskich, z okręgami o równej deklinacji, które występują w równej odległości od siebie i na biegunach) i rzutem stereograficznym (odległości między okręgi deklinacji są powiększane, a format konstelacji pozostaje niezmieniony).

Na dysku powyżej znajduje się przedstawienie horyzontu, które przedstawia na chwilę podzielny obszar nieba. Generalnie horyzont nie może być wyraźnie widoczny, podobnie jak gwiazdy. Głównym powodem jest to, że w podstawowym projekcie dysk jest tworzony od określonego punktu równoleżnikowego, ograniczając niebiańską część, która będzie widoczna w planisferze. Istnieją jednak modele, które mają różne wymienne części, a także inne, które zawierają więcej szczegółów na tej samej płycie.

Ta charakterystyka ma ogromne znaczenie, jeśli chodzi o używanie planety niebieskiej, ponieważ jeśli zostanie źle wybrana, badanie zwróci niedokładne informacje. Aby zlokalizować określone ciało niebieskie, konieczne jest sprawdzenie jego pozycji w czasie pomiaru, ponieważ są one w ciągłym ruchu; Planisfera po prostu oferuje kartezjańską reprezentację punktu w przestrzeni, którą należy porównać ze zaktualizowanymi informacjami, aby obserwacja przyniosła prawidłowe wyniki.

W niektórych przypadkach możliwe jest dostosowanie deklinacji (to znaczy odległości mierzonej w kątach, które istnieją pomiędzy gwiazdą a równikiem niebieskim, która jest odpowiednikiem szerokości geograficznej Ziemi) z niezależnym elementem na dyskach, chociaż ma on tę samą oś, Dla reszty planisfer istnieje możliwość drukowania tej wartości na dysku, który znajduje się z przodu, równolegle do linii, która służy jako połączenie między biegunami. Na marginesie znajduje się reprezentacja prawostronnego wzniesienia i danych chronologicznych, które należy umieścić w konkretnej nocy.

Aby to zrobić, konieczne jest obrócenie dysku do czasu, gdy dany dzień i dzień są wyrównane, biorąc pod uwagę zmianę, która ma miejsce w lecie. W ten sposób uzyskuje się reprezentację gwiazd, które można wizualizować w tym konkretnym momencie.