Po upadku feudalizmu model ekonomiczny, który pojawił się w Europie w XVI wieku i zdominowany w tamtych czasach, został ochrzczony jako kapitalizm . Wśród jego głównych cech jest gromadzenie kapitału jako osi życia gospodarczego.
Kapitalizm składa się z systemu baz ekonomicznych, w których własność zasobów produkcyjnych jest prywatna. Środki te działają w oparciu o zysk, a decyzje finansowe są podejmowane w oparciu o inwestycje kapitałowe oraz z myślą o konkurencji na rynkach konsumenckich i pracy najemnej. Najwyższa klasa społeczna, która pasuje do tego modelu, nazywa się kapitalistyczną burżuazją.
Definicja kapitalizmu w każdym razie nie jest dokładna. Na przykład liberalne demokracje rozumieją kapitalizm jako system, w którym produkcja, marketing i wartości towarów i usług są ustanawiane i warunkowane przez jakąś formę wolnego rynku.
W kapitalizmie wszyscy zaangażowani działają i zobowiązują się zgodnie ze swoimi interesami: kapitalista, który ma zasoby, zamierza rozszerzyć swoje korzyści poprzez akumulację i reprodukcję kapitału; z drugiej strony pracownik wykonuje swoją pracę, aby otrzymać rekompensatę materialną (wynagrodzenie); Konsumenci dążą do uzyskania jak największej satysfakcji lub użyteczności przy zakupie produktów lub różnego rodzaju usługach kontraktowych.
Ogólnie rzecz biorąc, kapitalizm różni się od swojego poprzednika systemu ekonomicznego, feudalizmu, ponieważ kapitaliści kupują pracę od robotników w zamian za wynagrodzenie, a nie pod moralistycznym żądaniem, które zmusza ludzi do pracy w sposób niewolniczy. Podobnie, najbardziej widoczną różnicą między kapitalizmem a socjalizmem jest istnienie własności prywatnej jako prawa, które przysługują wszystkim jednostkom, w socjalizmie istnieje społeczna własność elementów produkcji i wymiany dóbr. Należy zauważyć, że żadne państwo socjalistyczne nie utrzymywało tych idei w liście i że sposobem na narzucenie tego systemu ekonomicznego i społecznego było podjęcie zdecydowanych działań. 
W prywatnym kapitalizmie kapitalizm zajmuje pierwotne miejsce, nie tylko składa się z podstawowej zasady kapitalizmu, ale także, dzięki temu reguluje wszystkie inne elementy, które go tworzą, takie jak wolność biznesu, interes własny jako motywacja główny, system cen, zmniejszona ingerencja państwa w rynek i istnienie konkurencji.
Jeśli podążymy za tym, co potwierdził Ayn Rand, jeden z najbardziej podstawowych intelektualistów ubiegłego wieku, możemy stwierdzić, że kapitalizm jest jedynym systemem ekonomicznym, który może pomóc ludziom rozwijać się zgodnie z wymaganiami ich natury: racjonalnym i wolnym, Moralne usprawiedliwienie kapitalizmu polegałoby na tym, że w tym systemie istota ludzka ma prawo do życia i własności, które Rand uważa za fundamentalne, aby rozwijać się jako wolni ludzie, a jeśli im się to nie uda, żadne inne prawa nie mogą być wykonywane.
Należy zauważyć, że kapitalizm został skrytykowany z różnych nurtów myśli, które oskarżają go o promowanie wyzysku, uznając zadanie człowieka za kolejny towar. Sprzeczność systemu polega na tym, że opiera się on na prywatnych środkach produkcji, które działają na zasadzie siły roboczej o kolektywnym zasięgu: to znaczy, podczas gdy kapitalizm reprodukuje się kolektywnie, to uzyskane bogactwo jest prywatną własnością kapitalisty,
Mówienie o kapitalizmie jako idealnym systemie gospodarczym jest również błędem, warto zauważyć wielkie wady, które on przedstawia, takie jak zwiększenie wzbogacenia się kilku kosztem zubożenia najsłabszych. W każdym razie, gdyby można było ustalić pewne zmiany, życie w społeczeństwie mogłoby znacznie się poprawić. Wystarczyłoby zmienić warunki wymiany dóbr i usług, podstawy rynku, stopień konkurencyjności i środki, które państwo podejmuje w oparciu o rynek gospodarczy.