Etymologiczne pochodzenie dyzartrii znajduje się w greckim słowie złożonym z terminów dys- ( "dis-" ) i árthron ( "artykulacja" ). To słowo przeszło do naukowej łaciny jako dyktarthria, która dotarła do naszego języka jako dyzartria .

Często to lekarz prowadzący lub pediatra odsyła swoich pacjentów do neurologa, gdy tylko zauważy on objawy dyzartrii, chyba że istnieje poważna patologia, taka jak porażenie mózgowe, które zostało zidentyfikowane od momentu rozpoznania. poród

Aby określić obszary, na które choroba ma wpływ iw jakim stopniu konieczna jest interwencja logopedy. Po zebraniu tych danych, zaczyna się opracowywanie planu pracy, który jest dostosowany do potrzeb każdego pacjenta, który nadaje priorytet takim obszarom, tak, że podejście to jest stosowane w tych, które mają większy wpływ na codzienne życie jednostki, Biorąc pod uwagę, że jest to multidyscyplinarna współpraca, logopeda musi koordynować działania z innymi specjalistami.

Jednym z najważniejszych aspektów leczenia jest informowanie pacjentów w odpowiedni sposób o cechach pacjenta i sposobie, w jaki mogą lub powinni współpracować.

Zarówno w biurze specjalisty, jak iw domu, pacjent musi leczyć następujące cztery obszary: mowę, oddychanie, połykanie i głos . Dla każdego z nich istnieją różne wskazówki i łatwe do nauczenia się czynności, które zostały zaprojektowane do ich wykonywania bez nadzoru lekarskiego. Profesjonaliści powinni przekazywać pacjentowi wszystkie pisemne wskazania i postępować zgodnie z ewolucją, zawsze otwarci na modyfikację niektórych aspektów leczenia, jeśli to konieczne.