Z łacińskiego systemu, system jest uporządkowanym modułem elementów, które są ze sobą powiązane i które współdziałają ze sobą. Koncepcja służy zarówno do zdefiniowania zestawu pojęć, jak i rzeczywistych obiektów obdarzonych organizacją.

System koncepcyjny lub idealny jest zorganizowanym zbiorem definicji, symboli i innych narzędzi myślowych (takich jak matematyka, notacja muzyczna i logika formalna).

Z drugiej strony, rzeczywisty system jest materialnym bytem uformowanym przez zorganizowane składniki, które oddziałują w taki sposób, że właściwości zestawu nie można wywnioskować całkowicie z właściwości części (zwanych właściwościami emergentnymi).

Prawdziwe systemy obejmują wymianę energii, informacji lub materii z ich otoczeniem. Komórki i biosfera są przykładami systemów naturalnych. Istnieją trzy rodzaje systemów rzeczywistych: otwarte (odbiera przepływy z ich otoczenia, odpowiednio dostosowujące ich zachowanie), zamknięte (wymienia jedynie energię z ich otoczeniem) i izolowane (nie dokonuje żadnej wymiany z ich środowiskiem).

Z drugiej strony, ogólna teoria systemów to interdyscyplinarne badanie, które poszukuje właściwości wspólnych dla tych podmiotów. Jego rozwój rozpoczął się w połowie XX wieku, wraz z badaniami austriackiego biologa Ludwiga von Bertalanffy'ego. Jest uważany za metatheorię (teorię teorii), która rozpoczyna się od abstrakcyjnej koncepcji systemu, aby znaleźć reguły ogólnej wartości.

Można również wspomnieć o systemie komputerowym, bardzo powszechnym we współczesnych społeczeństwach. Ten typ systemu odnosi się do zestawu sprzętu, oprogramowania i wsparcia dla ludzi, które są częścią firmy lub organizacji. Obejmują komputery z niezbędnymi programami do przetwarzania danych oraz osoby odpowiedzialne za zarządzanie nimi.