Ira to termin pochodzenia łacińskiego, który odnosi się do gniewu i przemocy . Jest to połączenie negatywnych uczuć, które wywołują gniew i oburzenie. Na przykład: "Gest napastnika wywołał gniew rywalizujących kibiców ", "Biznesmen przeżył dzień gniewu: najpierw obraził przechodnia, następnie pchnął sąsiada iw końcu uderzył policjanta", "Niepowodzenie sędziego spowodował gniew ludzi, którzy nie zawahali się rzucić tępych przedmiotów na pole . "

Psychologia zaleca eksternalizację złości w jakiś sposób, aby zapobiec jej chorobie. Ważne jest, aby podkreślić, że istnieją różne nieagresywne sposoby przekazywania negatywnego uczucia; działania tak zdrowe jak uprawianie sportu lub wzbogacające, jak nauka muzyki i wykonanie instrumentu, reprezentują niektóre z najbardziej odpowiednich decyzji, aby zmienić gniew w coś pozytywnego .

Ponieważ jest to sprawa wewnętrzna, wizja każdej osoby gniewu jest potencjalnie inna, niezależnie od oficjalnej definicji podanej przez psychologię. W ten sam sposób wyzwalacze tego odczucia i sposoby, w jakie reagują na jego pojawienie się, różnią się w zależności od osoby. Ogólnie rzecz biorąc, gniew jest ściśle związany z frustracją, ponieważ powstaje jako spalenie przed niemożnością rozwiązania.

Możemy rozróżnić, w szerokim zakresie, rodzaj gniewu, który utrzymuje się z czasem, który pojawia się jako odpowiedź na negatywne wydarzenie z przeszłości, które nie zostało jeszcze rozwiązane, oraz inny pasażer, punktualny, spowodowany dobrze zdefiniowanym konfliktem i która ma miejsce w teraźniejszości. W pierwszym przypadku wiadomo, że ci, którzy doświadczyli przemocy seksualnej lub psychicznej w dzieciństwie i nie mieli okazji do konfrontacji z napastnikami, zwykle mają wybuchy gniewu przez całe życie.

Znowu pojawia się frustracja, biorąc pod uwagę, że ofiara odczuwa wielką udrękę z powodu niesprawiedliwości, której doświadczył, oraz faktu, że nie może zmienić swojej przeszłości, a to staje się akumulacją przemocy, której nigdy nie będzie mógł wyzwolić przeciwko osobie (osobom) odpowiedzialnej za to. ich ból, dla którego eksplozja będzie miała miejsce niemal cyklicznie rok po roku. Nie oznacza to, że ta nagromadzona złość nie może być ścigana i kierowana w sposób, który nie jest szkodliwy dla podmiotu.

Dla katolicyzmu gniew jest jednym z siedmiu grzechów głównych . Ten gniew może się przejawić przeciwko sobie (przez samobójstwo lub samobiczowanie) lub przeciwko innym (odzwierciedlone w starciach, biciu, a nawet zabójstwach). W obu przypadkach podlega karze za pomocą nakazów religijnych.

Biorąc pod uwagę bliski związek tej muzyki i religii sprzed wieków, nie jest dziwne, że słowo ira jest częścią wielu arcydzieł kompozytorów, takich jak Vivaldi czy Haendel. W tym przypadku używa się różnych narzędzi do jej wyrażenia, takich jak wzrost prędkości i intensywności oraz fragmentów pełnych ornamentów i skoków, które pasują do ostrych i surowych granic każdego instrumentu w gwałtowny i nieoczekiwany sposób.

Niektórzy specjaliści twierdzą, że gniew może wynikać z genetycznych lub biologicznych predyspozycji. Wiadomo, że zmęczenie, zmiany hormonalne, problemy seksualne, depresja czy głód wpływają na reakcje, które przejawiają gniew.

Należy zauważyć, że w sensie symbolicznym gniew może przekraczać ludzkie emocje. W ten sposób natura może "wyrazić" gniew poprzez gwałtowne zjawiska: "Gniew natury spowodował fale o wysokości ponad 10 metrów, które zniszczyły całe miasta".