Cichy jest przymiotnikiem używanym do opisania tego lub tego, co jest pogodne, umiarkowane, ukradkowe, ciche lub spokojne . Na przykład: "Mężczyzna w milczeniu podszedł do umierającej kobiety i uśmiechnął się", "Nora wyłączyła radio i przez kilka minut obserwowała ciche, samoochłonne urządzenie", "Dziecko manifestowało cichy protest w jego oczach",

Często mówi się o "cichej ery" kina, odwołując się do historycznego okresu tej sztuki, w której brakowało dźwięku w filmach. Techniczna niemożność zsynchronizowania dźwięku z obrazami sprawiła, że ​​w filmach z epoki cichej brakowało dialogów, czasem zastępowanych tablicami lub plakatami z pisemnymi wyrażeniami.

Zwykle w projekcjach niemych filmów istniała orkiestra lub zespół grający na żywo utwory muzyczne. W ten sposób filmy miały towarzyszący dźwięk. Od końca lat dwudziestych filmy nieme zaczęły tracić popularność, a propozycje z synchronizowanym dźwiękiem stały się częste.

W dziedzinie literatury musimy podkreślić, że istnieje wiele książek, które używają tego określenia, które zajmuje nas w ich tytułach. Tak będzie na przykład w przypadku "Silente", zbioru wierszy autorstwa Sofii Montero García, który został opublikowany w 2015 r., Lub "Canciones para una música silente" autorstwa Antonio Colinasa, który został wydany w 2014 r.

Nie możemy też ignorować istnienia redakcji, która odpowiada na nazwę "Silent Editions", która jest prezentowana na jej stronie internetowej jako "przestrzeń tworzenia, literatura i nauka".

W dziedzinie nauki, a dokładniej medycyny, istnieje coś, co nazywa się cichym zapaleniem tarczycy lub cichym zapaleniem tarczycy. Jak sama nazwa wskazuje, jest to zaburzenie tarczycy, które zostało w pełni odkryte w 1960 roku i uważane jest za niezbyt częste. Wśród typowych objawów, które identyfikują to nerwowość, kołatanie serca, zauważalne poczucie słabości i, w ten sam sposób, utrata wagi.

Oprócz powyższej patologii można podkreślić, że występuje ona w kilku fazach (nadczynność, normofunkcjonalność, niedoczynność funkcji ...) i nie może być traktowana jako taka. Konkretnie, w takich przypadkach lekarz prowadzący ma za zadanie rozpocząć leczenie objawów odczuwanych przez pacjenta, ponieważ nie można zająć się cichą tarczycy.

Z drugiej strony koncepcja milczenia jest często wykorzystywana do zakwalifikowania tych działań lub zadań, które dana osoba wykonuje bez reklamowania lub rozpowszechniania ich . Powszechne jest, że prace te są solidarną pracą, której skromność jednostka nie chce ujawnić. Przymiotnik odnosi się również do działań, które nie mają wpływu na media i dlatego są mało znane opinii publicznej: "Ten lekarz wykonywał ciche szlachetne zadanie przez lata na północy kraju" "To cichy projekt, ale może być ważny".