Aby ustalić etymologiczne pochodzenie tego malowniczego słowa, które nas zajmuje, zabrałoby nas do łaciny. I pochodzi od czasownika "pingere", który można przetłumaczyć jako "mark marks".

Malowniczy jest przymiotnikiem, który pozwala zakwalifikować osobliwy obraz krajobrazu, sceny lub zwyczaju . Termin ten odnosi się do plastycznych właściwości tego, co z natury może być dobrym powodem do malowania.

Na przykład: "La Boca to malownicza okolica, z wielobarwnymi domami i bardzo specyficzną atmosferą", "Byłem zaskoczony malowniczymi krajobrazami Alp", "Nie sądzę, że jest to malownicze, ale raczej nudne i nieatrakcyjne" .

Jako kategoria estetyczna, rozwój pojęcia malarstwa pojawił się w XVIII wieku w Wielkiej Brytanii, z ruchem romantycznym. Pojęcie pochodzi z pittoresque włoskiego, które można przetłumaczyć jako "podobne do malowania" . Malowniczość zaczęła więc kojarzyć się z własnością tego, co ze względu na swoje piękno lub osobliwość zasługiwało na malowanie i reprezentację poprzez sztukę .

Można zrozumieć, że malowniczość jest rodzajem bodźca wizualnego, który przekazuje poczucie wyjątkowości. Obserwując coś, co uważa za malownicze, człowiek może oszacować, że oglądany powinien zasługiwać na reprodukcję w dziele artystycznym.

Włoski architekt, pisarz i malarz Giorgio Vasari (1511 - 1574), znany z obrazów takich jak "Chrystus doprowadził do grobu" lub freski w Sala de los Quinientos z Palazzo Vecchio we Florencji, był pierwszym, który użył tego malowniczego terminu. W szczególności był to utwór napisany w 1550 roku, w którym dokonał przeglądu niektórych najważniejszych włoskich artystów tamtych czasów.

W szczególności w tej pracy zatytułowanej "Życie najznakomitszych włoskich architektów, malarzy i rzeźbiarzy" odwołuje się do użycia malowniczego określenia odnoszącego się do całego tego obiektu, który ma zdolność tworzenia i wytwarzania nowych efektów w zakresie malować

Należy również zauważyć, że angielski pisarz Joseph Addison (1672 - 1719) ustalił w swojej książce "Rozkosze wyobraźni", że istnieją trzy podstawowe walory estetyczne: podniosłość, piękno i piękno.

Wiele jest dzieł, które w całej historii, w taki czy inny sposób, podążały za tą artystyczną tendencją artysty. Jednak najważniejsze są następujące:
• "Mgła i śnieg w górach, widziana przez gotyckie ruiny" (1826) autorstwa Louisa Jacquesa Mandé Daguerre.
• Royal Pavilion of Brighton (1815-1823) autorstwa Johna Nasha.
• Ogród angielski w Monachium, autor: Friedrich Ludwig Sckell.

Obecnie jednak rozpowszechniło się pojęcie malarstwa. Można znaleźć znaczenie tego przymiotnika z negatywnymi konotacjami, ponieważ malownicze może być powiązane z szokującym lub dziwacznym : "Mężczyzna pojawił się w kolorowym garniturze, który łączył kilka ostrych kolorów", "Mój wujek jest nieco malowniczą postacią, który Wyraża w bardzo szczególny sposób : "Malownicza scena zakończyła się kobietą leżącą na podłodze, a dziecko roześmiało się, a zwierzę próbowało zabrać paczkę".