Niewypłacalność nazywana jest brakiem wypłacalności . Idea wypłacalności z kolei odnosi się do braku długów lub zdolności do zapłaty, która pozwala zaspokoić to, co jest należne .

Niewypłacalność odnosi się zatem do niemożności spłaty długu . Kto jest niewypłacalny, nie jest w stanie wywiązać się z obowiązku finansowego.

Na przykład: "Musieliśmy zmodyfikować projekt, ponieważ doprowadziło to do niewypłacalności ekonomicznej", "Wzrost kosztów i spadek liczby pasażerów oznaczają, że prawie wszystkie firmy transportowe znajdują się w stanie niewypłacalności", "Jestem zaniepokojony niewypłacalność mojego szwagra, pożyczałem mu pieniądze rok temu, a on jeszcze nic nie zwrócił . "

W dziedzinie rachunkowości wypłacalność jest wskaźnikiem, który odnosi aktywa i pasywa osoby, zarówno prawnej, jak i fizycznej. Jeżeli przedsiębiorstwo ma łączny majątek 10 000 pesos i całkowite zobowiązanie w wysokości 5 000 pesos, całkowity współczynnik czynny / całkowity wynosi 2 (dla każdego peso pasywów ma 2 peso aktywów). Gdyby sytuacja została odwrócona, przy łącznym aktywach w wysokości 5 000 i całkowitym zobowiązaniu wynoszącym 10 000 pesos, jednostka znajdowałaby się w sytuacji niewypłacalności, ponieważ miałaby 2 peso zobowiązań za każde peso aktywów.

Na poziomie prawnym pojęcie niewypłacalności jest stosowane w odniesieniu do osoby, która nie ma niezbędnej płynności, aby sprostać spłacie swoich zobowiązań . Niewypłacalność zakłada niemożność zaspokojenia wierzytelności: w przypadku zawierania płatności zawiesza się konkurs wierzycieli i ustanawia się plan, który może wypełnić dłużnik.