Określenie naczynia ma swoje etymologiczne pochodzenie w Vascēlla, łacińskim słowie. Ta koncepcja służy do nazwania szeregu elementów używanych do transportu, serwowania i konsumpcji żywności .

Pochodzenie naczyń jest naprawdę bardzo stare, do tego stopnia, że ​​już w epoce brązu, która znajduje się między 2200 a 1900 rokiem. C. istniała cywilizacja, która produkowała naczynia ceramiczne. Były one dzwonkowate (w kształcie dzwonu ) i miały wiele dekoracji na zewnątrz. Zgodnie z odkryciami dotyczącymi tej kultury, uważa się, że statki były wykorzystywane na pogrzebach w różnych częściach kontynentu europejskiego, takich jak Irlandia i Holandia.

Szkło w kształcie dzwonu jest jednym z najważniejszych elementów handlu między trzecim a drugim tysiącleciem pne, a jego konsumentami były elity europejskie, które wykorzystywały je również w uroczystościach towarzyskich, spotkaniach o charakterze politycznym i sojuszach małżeńskich, między innymi wydarzenia Można powiedzieć, że ten zdalny poprzednik zastawy był na czele mody .

Z biegiem czasu zaczęły pojawiać się metalowe naczynia. W związku z tym należy wspomnieć o Treasure of Villena, jednym z najważniejszych odkryć epoki brązu w Europie, a także o królewskich grobowcach Mykeny w Grecji. Niektóre składniki tej złotej zastawy stołowej to miski i butelki o różnych rozmiarach.

Dzięki pracy wyspecjalizowanych archeologów Grecja przekazała nam różne zestawy zastaw stołowych z okresu mykeńskiego, między 1600 a 1200 rokiem pne. C., o różnych stylach i rozmiarach. Wśród wszystkich odkryć są dzbany, kratery (duże naczynia do mieszania wina i wody, ponieważ starożytni Grecy zwykle nie pili czystego wina), słoiki i wazony.

Na przykład w Persji i Asyrii wiadomo, że członkowie rodziny królewskiej i wyższa klasa używali złotych i srebrnych potraw . Istnieje wiele kolekcji wykonanych z tych i innych materiałów, takich jak brąz, które znaleziono w ostatnich dekadach i można je teraz zobaczyć w najważniejszych muzeach na świecie.