Termin property ma wiele zastosowań. W tym przypadku interesuje nas jego znaczenie w dziedzinie prawa jako zdolności lub zdolności do przejęcia czegoś i sprawowania kontroli. Z drugiej strony, społeczność jest powiązana ze społeczeństwem (społecznością ludzi, którzy dzielą kulturę i współdziałają ze sobą).

Jest to tak zwana własność społeczna z prawej strony, którą społeczność ma nad pewnym zasobem. W celu skorzystania z tego prawa istnieją różne mechanizmy, które pozwalają w pewien sposób uchwycić demokratyczną kontrolę danej nieruchomości.

Własność społeczna, znana również jako własność wspólnoty lub własność zbiorowa, jest pojęciem socjalizmu, komunizmu i anarchizmu. Jest to idea, która zwykle nie występuje w reżimach kapitalistycznych, ponieważ kapitalizm opiera się na własności prywatnej (towary są własnością osób prywatnych, które uzyskują do nich dostęp poprzez określone operacje na rynku).

Istnieje wiele przykładów własności społecznej, które można znaleźć na świecie, jako ejidos najbardziej rozpoznawalny. Pod tą nazwą są małe fragmenty nieuprawnej ziemi, które są przeznaczone do użytku publicznego. Jednak w niektórych krajach, takich jak Meksyk, te części ziemi są uprawiane, chociaż są powszechne i mają na celu zwiększenie aktywności rolniczej.

Teoretycznie społeczna własność zasobów pozwala zminimalizować nierówności społeczne . Grupa ludzi posiada własność gruntów, nieruchomości i innych aktywów oraz w sposób egalitarny dzieli się użytkowaniem.

Ci, którzy bronią własności społecznej ziemi, na przykład podkreślają, że w społeczeństwach kapitalistycznych ziemia znajduje się w rękach kilku właścicieli, którzy wykorzystują je zgodnie z ich indywidualnymi interesami, w dążeniu do maksymalizacji zysków . W ten sposób żywność nie jest produkowana zgodnie z potrzebami populacji.

Wszystko to jest korzystne, podobnie jak fakt, że uważa się, że ten rodzaj własności przyczynia się niezaprzeczalnie do promowania i rozwoju poczucia wspólnoty, pracy zespołowej i łączenia sił na rzecz dobra ogólnego.

Oczywiście są też tacy, którzy obstawiają ten rodzaj własności, twierdząc, że jest to bardzo właściwe, o ile pomaga ludziom, którzy nie mają zasobów lub nie urodzili się w zamożnych rodzinach, aby ustanowić obiecujący prezent i lepszą przyszłość.

Z drugiej strony ci, którzy są absolutnie przeciwni temu, co jest własnością społeczną, ustalają, że jedną z jej głównych wad jest to, że czasami są tacy, którzy ją promują i wspierają, a następnie wykorzystują ją dla własnej korzyści, a nie w cała społeczność. Są też tacy, którzy uważają, że jest to narzędzie ucisku ludzi, "zmuszania" ich do korzystania z niektórych narzędzi i wykonywania niektórych zadań dla wspólnego dobra, mimo że każdy ma szczególne pragnienie, które od tego odsuwa.

Należy pamiętać, że własność społeczna oznacza, że ​​obywatele sprawują bezpośrednią kontrolę nad aktywami. Kiedy państwo przejmuje własność dobra, kierownictwo jest odpowiedzialne za władców, a zwykli ludzie zwykle nie mają możliwości dochodzenia swoich decyzji dotyczących tego, co jest publiczne.