Normalność to jakość lub stan normalny (zgodny z normami lub w stanie naturalnym). W sensie ogólnym normalność odnosi się do tego, lub tego, które dostosowuje się do wartości średnich.

Na przykład: "Drużyna potrzebuje gracza, który ucieka od normalności i który może sam rozwiązywać mecze", "Oczekuje się, że nastolatek spróbuje zerwać z normalnością, która go uciszy i że szuka własnej drogi", "Jestem zmęczony tą sytuacją: chcę jak najszybciej wrócić do normalności ", " Firma wypłacała należne pensje, a sytuacja w pracy powróciła do normy " .

Normalność zachowania wiąże się z zachowaniem podmiotu, który nie wykazuje istotnych różnic w odniesieniu do zachowania reszty jego społeczności . To, że mężczyźni noszą spódnice, może być częścią normalności niektórych regionów Szkocji, ale jest nietypowe w wielu innych społeczeństwach.

Nie zapominaj jednak, że normalność ma wielki ciężar subiektywności i jest związana ze statusem społecznym, wiekiem i innymi kwestiami. Dla nastolatka bycie całą noc bez snu może być normalne w weekendy, podczas gdy starsza osoba, która ma takie samo zachowanie, generuje dziwność.

Pojęcie normalności obejmuje szereg oczekiwań, jakie każde społeczeństwo ma wobec swoich obywateli. Jest to uogólnienie i jako takie nie ma precyzji, gdy jest stosowane w praktyce. Bez względu na to, jak bardzo dana osoba stara się wyglądać jak inna osoba, wypełniając swoje mandaty, nigdy nie będzie w stanie dobrowolnie modyfikować swoich uczuć i potrzeb. Normalność ignoruje te szczegóły, które czynią nas jednostkami, a zatem nie mówi o nas, ale przez nas.

Absurdem jest twierdzenie, że kobiety są naturalnie przyciągane do opowieści o modzie i miłości, gdy mówią coś przeciwnego; każda kobieta z określonej grupy społecznej dorasta w określonym środowisku, doświadcza wyjątkowych doświadczeń, interpretuje traktowanie swoich starszych w stosunku do niej w niezrównany sposób, a wszystkie te aspekty jej życia, wraz z wieloma innymi, łączą ją indywidualna istota, choć bardzo przypomina reszty kobiet.

Cechy osobowości są bardzo złożone, a małe różnice między dwiema osobami wystarczą, aby zrozumieć, że są to dwie dobrze zdefiniowane istoty. Dzielenie się gustem gatunku literackiego z kimś nie jest wystarczającym dowodem na to, że istnieje kompatybilność między tymi dwoma, ponieważ każdy może szukać zupełnie innego celu poprzez czytanie tej samej książki, korzystając z różnych aspektów jej treści, uczuć. utożsamiane z przeciwnymi postaciami.

Wielki problem normalności nie polega na tym, że ktoś zauważył podobieństwo między dużą grupą ludzi i podał nazwę, ale zdecydował się pomyśleć o błędach tych, którzy nie należą do zestawu. Pogarda dla osób nienormalnych nie polega na tym, że nie daje im dostępu do elitarnego klubu; Istnieje głęboka niechęć, która prowadzi do wszelkiego rodzaju nadużyć, które siej przerażenie tym, którzy ośmielają się pokazać różnice i zagrażają ich fizycznej i psychicznej integralności.

Jeśli osobowość wszystkich ludzi w regionie była badana pod mikroskopem, jeśli byli poddawani jeden po drugim we wszystkich możliwych sytuacjach życiowych, aby ocenić ich reakcje, jeśli wszyscy byli uczciwi wobec siebie i innych, to nie byłoby możliwe ustalenie granic normalności.

Normalność jest również jednostką, która pozwala zmierzyć stężenie substancji rozpuszczonej w rozpuszczalniku . Wyraża się ją literą N i można ją określić jako liczbę równoważników substancji rozpuszczonych dla każdego litra roztworu. Normalność zależy od reakcji, w której uczestniczy roztwór.