Pojęcie punktu można rozumieć na różne sposoby w zależności od kontekstu. Może to być miejsce, jednostka próbna, marka z kręgu lub pisowni, aby wymienić tylko kilka możliwości.

Z drugiej strony kompas nie jest tak prosty w interpretacji: chociaż mówi się, że wskazuje na Północ, to nie jest geograficzny (region, który możemy skojarzyć z pewną częścią naszej planety na mapie planisfery), ale magnetyczny, Jedynymi punktami, które pokrywają się między tymi dwoma są te, które znajdują się na tym samym południku. Ziemskie lub geomagnetyczne pole magnetyczne generowane jest przez Ziemię, a człowiek badał je od XVII wieku; przedstawia stopniowe przemieszczenie, a obecnie oblicza się, że odległość pokonana rocznie wynosi około 40 kilometrów.

Ruch ten wyjaśnia, że ​​igła magnetyczna kompasu nie zawsze wskazuje ten sam punkt geograficzny. Pole geomagnetyczne ulega również zmianie intensywności, zarówno przyrostowi, jak i dekrementacji, a ponadto jest w stanie odwrócić polaryzację co tysiące lat . Obecnie jego intensywność maleje.

To wyjaśnia, że ​​nie wystarczy mieć kompas, aby zorientować się w środku naturalnej przestrzeni. Punkty kardynalne są jednym z tych podstawowych pojęć, których uczymy się od małych, ale które kryją znacznie większą złożoność pozornego. Z drugiej strony, mają tendencję do obcowania z pewnymi problemami społecznymi, mówiąc o "Północy" jako bogatej części populacji, przeciwnej "Południu", zawsze ignorowanej przez rząd.

Struktura punktów kardynalnych pozwala stworzyć rodzaj krzyża, którego kąty proste można podzielić na różne dwusieczne. W ten sposób składa się Róża Wiatrów, która służy jako orientacja do nawigacji.

Te dwusieczne, z drugiej strony, dają wskazówki, które znajdują się między jednym punktem kardynalnym a drugim: północnym, północno-wschodnim, południowo-zachodnim i południowo-wschodnim.

Od użycia namagnesowanych igieł, kompasy wskazują na biegun północny i pozwalają osobie zlokalizować, rozpoznając kardynalne punkty.