Definicja prawo społeczne

Zainspirowani zasadami sprawiedliwości, prawa stanowią porządek instytucjonalny odpowiedzialny za regulowanie ludzkich zachowań w społeczeństwie . Jest to zatem zbiór przepisów, które pozwalają rozwiązywać konflikty społeczne.

Prawo społeczne

Prawo można podzielić na różne gałęzie. W tym sensie można mówić o prawie publicznym (gdy państwo, jako władza, interweniuje z jego środkami przymusu) lub prawem prywatnym (np. Stosunki prawne między jednostkami).

Gałąź prawa społecznego rodzi się w prawie publicznym ze zmian w formach życia. Jego celem jest uporządkowanie i korygowanie nierówności istniejących między klasami społecznymi, z zamiarem ochrony ludzi przed różnymi problemami, które pojawiają się na co dzień.

Z kolei prawo społeczne obejmuje inne gałęzie, takie jak prawo pracy, prawo do zabezpieczenia społecznego, prawo imigracyjne i prawo rolne .

Należy pamiętać, że podział prawa w różnych dziedzinach ułatwia badanie, ale nie ma większego znaczenia dla konkretnego zastosowania norm prawnych. Wszystkie gałęzie prawa są ze sobą powiązane i wchodzą w interakcje w każdym procesie prawnym.

Pojęcie prawa socjalnego jest mniej rozpowszechnione niż pojęcie prawa publicznego lub prawa prywatnego. Dzieje się tak dlatego, że sama definicja prawa zakłada istnienie faktu społecznego (to znaczy, gdy wchodzi w grę związek między ludźmi w ramach społeczeństwa). Dlatego są specjaliści, którzy uważają, że pojęcie prawa społecznego nie ma większego znaczenia.

Społeczne prawo do mieszkania

Prawo społeczne Wszystkie osoby, które mogą prawidłowo się rozwijać, muszą zaspokajać szereg potrzeb i jeśli nie są w stanie tego zrobić, zgodnie z ich sytuacją gospodarczą lub społeczną, obowiązkiem państw jest rozwiązanie wspomnianych uchybień w celu wspierania rozwoju społeczności z równymi szansami. i warunki ; to właśnie oznacza życie w demokracji. Pozostaje jednak tylko w teorii, ponieważ wystarczy rozejrzeć się, aby znaleźć nierówności, frustrację, bezradność, ubóstwo i, oczywiście, ciągłe łamanie praw społecznych jednostek .

Prawo do mieszkania jest zawarte w prawie społecznym i wiąże się z koniecznością zaspokojenia jednej z potrzeb, jakie ma każda ludzka istota: miejscem, w którym można znaleźć schronienie, które można nazwać DOMEM. Zaspokojenie tej potrzeby pozwoli mu rozwijać się z godnością i w bezpieczny sposób, będąc w stanie prowadzić życie prywatne i rodzinne, chronione przed wszelkim niebezpieczeństwem, które mogłoby uderzyć go z zewnątrz.

Naruszenie tego prawa skutkuje zatem naruszeniem integralności fizycznej i psychicznej jednostki, co wpłynie nie tylko na ich zachowanie w obrębie ich grupy rodzinnej, ale wpłynie na całe otoczenie społeczne .

Jeżeli weźmiemy pod uwagę problemy, które mają miejsce w Hiszpanii w wyniku masowego przejmowania tysięcy domów przetrzymywanych przez banki i eksmisje, można zrozumieć prawdziwą wagę tego prawa . Ludzie, którzy ponieśli konsekwencje eksmisji , nawet stracili życie, ponieważ czują się całkowicie upokorzeni przed ludźmi.

W Konstytucji Weimaru, podyktowanej w 1919 r., W części poświęconej sprawom o charakterze cywilnym znajduje się szczególny artykuł odnoszący się do mieszkalnictwa, jako nienaruszalnej konieczności ze strony państw; Z drugiej strony, w odniesieniu do sfery międzynarodowej, w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, prawo to jest również szeroko omawiane. Mimo to, od tamtego roku do dziś mówi się, że prawo zostało systematycznie naruszone .

Zalecane