Przymiotnik nieosiągalny służy do określenia, czego nie można wykorzystać . Tymczasem embargo czasownikowe odnosi się do sądowej retencji nieruchomości, która podlega orzeczeniu lub opracowaniu procedury.

Embargo zakłada zawieszenie prawa rozporządzania dobrem . Załącznik jest zarezerwowany dla wygaśnięcia zobowiązania, które zostało już zadeklarowane (przejęcie władzy wykonawczej) lub które ma zostać ogłoszone w nadchodzącym wyroku (zamrożenie). Celem embarga jest to, że dobro nie opuszcza dziedzictwa osoby iw ten sposób może spoczywać na nim na egzekucji.

Jeśli więc dobro nie może być objęte embargiem, nie można go odłączyć. Elementy te są wyłączone z egzekucji, ponieważ są uważane za odsetki, wartości lub prawa konstytucyjne .

Indefeasibility zależy od każdego ustawodawstwa. Zazwyczaj rozróżnia się relatywnie nieosiągalną właściwość, absolutnie nieosiągalną właściwość i nieosiągalną właściwość wykonywanego .

Jedzenie, na przykład, jest nieosiągalne. Uważa się, że są one nieodzownym elementem utrzymania jednostki i tych, którzy od niego zależą: dlatego Sprawiedliwość nie może pozbawić tematu dostępności.

W międzyczasie wynagrodzenia są częściowo nieosiągalne. Kiedy nie przekraczają określonej kwoty (zazwyczaj minimalnego wynagrodzenia), nie można ich wykorzystać; w przeciwnym razie są one procentowe.

Aktywa instytucji nie nastawionych na przynoszenie dochodu i dobra zdrowotne są innymi przedmiotami, które zazwyczaj uważa się za nieosiągalne, biorąc pod uwagę ich cechy i znaczenie społeczne.