Termin odruch pochodzi z łacińskiego reflexus i ma kilka zastosowań. Odruch może być mimowolną reakcją na bodziec ; odbitego światła lub obrazu kogoś lub czegoś, co odbija się na powierzchni; to, co odkrywa coś innego ; oraz zdolność osoby do szybkiego i skutecznego reagowania, na przykład.

Jako reakcja mimowolna, odruch jest wzorcem zachowania, który powtarza się w całym gatunku. Jest to reakcja lokalna, która obejmuje tylko część ciała i której mechanizm uruchamia się automatycznie.

Odruchowe działanie jest mimowolnym działaniem, które ma miejsce, kiedy stymulowany jest sensoryczny receptor. Neuron zmysłowy otrzymuje bodziec i wysyła go do centrum odruchów, które znajduje się w rdzeniu kręgowym; retransmituje go do neuronu ruchowego, który reaguje na bodziec, aktywuje wydzielanie gruczołu lub wytwarza ruch mięśni.

W psychologii odkrywamy, że istnieje kilka rodzajów refleksów. Tak więc, z jednej strony, występuje tzw. Odruch warunkowy, który występuje, gdy w przypadku braku konkretnego bodźca zostaje wywołany przez inny, który wcześniej był powiązany, ale w ogóle nie był konkretny.

Jest to przeciwieństwo tego, co nazywa się bezwarunkową refleksją. Konkretnie, to jest to, co definiuje się jako wrodzone, ponieważ jest częścią esencji naszej istoty od momentu narodzin. Oznacza to, że jest ona związana z podstawowym zachowaniem, które ma wyraźny cel przetrwania.

W ten sposób możemy stwierdzić, że wyraźna i dokładna różnica między odruchami uwarunkowanymi i nieuwarunkowanymi polega na tym, że podczas gdy ci pierwsi się uczą, ci ostatni są całkowicie wrodzeni.

Aby pokazać to rozróżnienie między tymi dwoma, nic lepszego niż ustalić je na podstawie niektórych przykładów. W ten sposób możemy stwierdzić, że odruch warunkowy dotyczy psów Pawła, to znaczy zwierząt, które nauczyły się, że kiedy dotknęły dzwonu, nadszedł czas jedzenia i tak przybyły, gdy usłyszały, że zaczęły ślinić, ponieważ wiedziały, że Nadszedł czas, by zaspokoić głód.

Doskonałym przykładem, aby zrozumieć, co jest odruchiem bezwarunkowym, to wycofanie dłoni z ognia, kiedy płoniemy. I to jest to, czego nie nauczyliśmy się, to jest wrodzone.

W odbiciu światła odbicie jest zmianą kierunku promienia lub fali, która ma miejsce na zanikającej powierzchni dwóch mediów. Odbicie to może być lustrzane (jak to się dzieje w lustrze) lub rozproszone (obraz jest zachowany, ale energia jest odbijana).

Z drugiej strony refleksja jest czymś, co ujawnia coś innego. Na przykład: "Jego gniew z trenerem był odbiciem złych relacji, które trwają od kilku miesięcy".

Na koniec refleksja jako zdolność osoby odnosi się do jego sposobu reagowania: "Próbował go uderzyć, ale dzięki dobrym refleksom mógł uniknąć ciosu" .