Pierwszą rzeczą, którą zamierzamy zrobić, zanim w pełni wejdziemy w wyjaśnienie znaczenia terminu apostrof, jest poznanie jego etymologicznego pochodzenia. W tym przypadku możemy powiedzieć, że jest to słowo, które pochodzi z greki, dokładnie z "apostrofu". Można to przetłumaczyć jako "zwrot na drugą stronę" i użyto go w teatrze, by odnieść się do momentu, w którym jeden z aktorów odwrócił się od publiczności, by porozmawiać z inną osobą, czy to prawdziwą, czy zmyśloną.

To greckie słowo możemy ustalić, że jest ono wynikiem sumy dwóch jasno wytyczonych elementów:
-Przedrostek "apó", co oznacza "daleko od".
- Czasownik "strofe", który jest równoważny "return" lub "flip".

Jest to pojęcie używane w kontekście retoryki do nazwania interpelacji dokonywanej z gwałtownością wobec jednego lub więcej podmiotów, które mogą być żywe lub nie; do czegoś nieożywionego; do abstrakcyjnego bytu; lub nawet siebie.

Ważne jest, aby nie mylić apostrofu z apostrofem : znak ortograficzny, który jest używany do zjednoczenia dwóch terminów, eliminując jakąś literę. Ten znak jest " .

Wracając do idei apostrofu, postać pojawia się w narracji jako apel do rozmówcy, niezależnie od tego, czy rozmówca jest obecny, czy może słyszeć przemowę. Apostrof zwykle pojawia się w inwokacjach, modlitwach i monologach.

Przykład apostrofu brzmi: "Morze szaleje, uspokój się teraz! Przestań potrząsać chodem i dotrzyj do celu. Serena swoje fale i przyznaj honor chodzenia w pokoju przez twoje domeny . " Jak widać, mówca idzie do morza: oczywiście ocean nie może odpowiedzieć na dialog. Dlatego apostrof nie udaje, że rozwija rozmowę.

Z drugiej strony apostrofy często pojawiają się w dyskursie politycznym : "Czego chcą dla kraju? Wiemy, że są to trudne czasy i że należy podjąć transcendentalne decyzje. Czy chcesz walczyć o dobro wszystkich naszych rodaków? "