Od łacińskich nomas, które z kolei pochodzi od greckiego słowa, koczowniczy termin pozwala na odniesienie się do tego, kto idzie z jednego miejsca do drugiego bez ustanowienia stałego miejsca zamieszkania . Pojęcie jest powiązane z osobą, która przebywa w ciągłym ruchu lub przemieszczeniu i sprzeciwia się osiadaniu .

Naród koczowniczy to taki, który nie mieszka na stabilnym terytorium jako stałe miejsce zamieszkania. Ten sposób życia oznacza bardzo szczególną organizację społeczną, administracyjną i ekonomiczną, która dostosowuje się do tego sposobu życia.

Wśród wielu różnych znaków tożsamości, które służą do ustalenia, czy dana kultura lub grupa jest nomadyczna, możemy wyróżnić następujące:
Społecznie są oni zasadniczo zbudowani na to, czym byłyby klany i plemiona.

Patriarcha jest zazwyczaj najwyższym autorytetem. Jest to stary człowiek, który jest szanowany przez resztę grupy i który, według jego wiedzy, decyduje o tym, dokąd zmierzają i kiedy zaczną wyjście.

Wyróżniają się one ochroną środowiska. Dzieje się tak dlatego, że w zasadzie trwają na nim, na żywności, którą może dostarczyć w danym momencie.

Tradycja ustna w tego typu kulturze jest fundamentalna. Właśnie dlatego elementy takie jak fabuła zajmują centralne miejsce.

W czasach starożytnych, przed rozwojem rolnictwa i zwierząt gospodarskich, wszyscy ludzie byli nomadami, ponieważ musieli się przemieszczać, aby zdobyć pożywienie. Nomadyzm pozwolił zaludnić rozległe regiony planety i przyczynił się do adaptacji do zjawisk naturalnych, takich jak zlodowacenie .

Trudno jest poznać historię ludów koczowniczych, ponieważ pisanie jest cechą osiadłych społeczeństw. Dlatego wiele odniesień do tych wędrujących kultur pochodzi w rzeczywistości z opisów osiadłych ludów. Najlepszym sposobem na spotkanie koczowniczego ludu starożytności są ślady interpretowane przez archeologów .

Oprócz tego wszystkiego, należy podkreślić, że obecnie plemiona i grupy koczownicze, które istnieją na całym świecie geografii, żyją w sytuacji zagrożenia zniknięciem. Wynika to z różnych przyczyn. Jednak wśród wszystkich wyróżniamy następujące:

Rozwój konfliktów zbrojnych, które obracają się wokół własności ziem.

Nadmierna i niekontrolowana eksploatacja zasobów naturalnych.

Non-pacyficzne narzucanie siedzącego trybu życia jako pretekstu do osiągnięcia rozwoju.

Kilka populacji nadal jest nomadami. Przykładami takich grup są arabscy ​​Beduini, Eskimosi z Grenlandii i Tuaregowie z Sahary . Własność prywatna ziemi, postęp industrializacji i kontroli granicznej to niektóre z problemów, które istnieją dla egzystencji ludów koczowniczych.

Ponadto możemy również zwrócić uwagę na inne grupy nomadów, takie jak Yanomami w Wenezueli, Pigmeje i Mbuti w Afryce, Mongołowie w Azji czy Cyganie w Europie. Szeroka i zróżnicowana liczba koczowniczych kultur, które stałyby się częścią 40 milionów ludzi, którzy obecnie żyją pod opieką bez siedzącego trybu życia.