Termin performance nie jest częścią słownika Royal Spanish Academy (RAE) . Moglibyśmy jednak ustalić, że termin ten jest anglikalizmem, który powstał z czasownika perform, który można przetłumaczyć jako "działaj lub interpretuj". W każdym razie słowo to jest bardzo powszechne, aby nazwać pewną próbkę lub reprezentację sceniczną, która zazwyczaj opiera się na prowokacji .

Na początku XX wieku źródłem tego rodzaju manifestacji artystycznych i kulturowych było to, że wtedy, gdy pewne postacie związane z ruchem futurystycznym kreśliły trendy, obstawiały inne osobliwe sposoby przedstawienia swoich pomysłów, emocji i sposobu rozumienia sztuka

Jednak nie będzie aż do dekady lat 60., kiedy wydajność zaczyna mieć większe znaczenie na arenie międzynarodowej.

Wśród wielu tematów, którymi można się zająć za pośrednictwem tych kulturowych manifestacji, najbardziej widocznymi w historii były miłość, strach, samotność, okrucieństwo istoty ludzkiej, natura, ewolucja wszechświata. ... Wszystkie zostały pokazane i podniesione poprzez akrobacje, malarstwo, teatr lub choreografię, wśród innych alternatyw.

Spektakl stara się zatem zaskoczyć publiczność, zarówno pod względem tematu, jak i estetyki. Tego typu działania wiążą się z improwizacją, sztuką konceptualną i wydarzeniami (artystyczne przejawy, które kontemplują uczestnictwo społeczeństwa).

Na przykład: "Niesamowite przedstawienie artysty zadziwiło zwiedzających muzeum", "Malarz obiecał wykonać występ na żywo, gdzie będzie tworzył prace z materiałami organicznymi", "Nieudane występy muzyka przyniosły mu liczne krytyki" .

Jedną z najważniejszych cech spektaklu jest to, że rozwija się on w określonym miejscu w określonym czasie. Spektakl odbywa się na żywo i istnieje, podczas gdy artysta składa swoją propozycję, w przeciwieństwie do tradycyjnej wystawy .

Czasami najważniejszą rzeczą w wydajności nie jest jej treść, ale miejsce, w którym ma miejsce. Są artyści, którzy rozwijają występy na publicznych drogach lub którzy improwizują artystyczne manifestacje w miejscach niespotykanych dotąd w sztuce, takich jak supermarket czy miejsce gier wideo.

Wiele z nich to liczby, które uznano za ikony świata wydajności. Jednak wśród nich Joseph Beuys, który pokazał swoje walory artystyczne za pomocą takich elementów jak zwierzęta, papier czy słoma, wyróżniłby się w znaczący sposób.

Nie powinniśmy też przeoczyć Hermanna Nitsha, austriackiego artysty, który zdobył światową sławę za prowokację swoich dzieł. I nie waha się włączyć różnych rytuałów przodków, które są klasyfikowane jako dzikie.

Niektórzy uważają, że flashmoby są performansami, chociaż nie mają one artystycznego zamiaru. Są to grupy, które uruchamiają akcję zorganizowaną w miejscu publicznym, robiąc coś niezwykłego (np. Walka na poduszki lub dystrybucja za darmo uścisków). Czasami flashmoby mają cel polityczny.

Pojęcie występu często wiąże się także z występem : "Zawodnik miał świetne wyniki w ostatnim konkursie".