Termin późnego łacińskiego decēnus przyszedł do naszego języka jako dziesięć . Nazywa się to zbiorem składającym się z dziesięciu elementów lub jednostek . Na przykład: "Wybuch spowodowany wyciekiem gazu spowodował kilkunastu rannych", "Gmina ogłosiła projekt przywrócenia tuzina zabytkowych budynków na Starym Mieście" "Ostatniej nocy z Claudio zjedliśmy tuzin kanapek podczas oglądania gry . "

W momencie dokonywania sumy możemy zmierzyć się z koniecznością przekazania grupy dziesięciu jednostek do kolumny dziesiątek, aby ruszyć naprzód, a wtedy może się zdarzyć, że powinniśmy zrobić to samo, ale zaczynając od dziesiątek do setek, i tak dalej. dopóki nie pozostanie żaden ślad.

Zobaczmy praktyczny przykład, aby zrozumieć tę mechanikę i jej zalety przy dodawaniu dwóch liczb:

* aby rozwiązać operację 74 + 58, rozpoczynamy od kolumny jednostek. 4 + 8 jest równe 12, liczba, która może być rozłożona na dziesięć i dwie jednostki ;

* w przestrzeni przeznaczonej na wynik wpisujemy więc 2 i "przekazujemy" 1 do kolumny dziesiątek, gdzie musimy dodać ją do 7 i 8 ;

* jeszcze raz wynik w tej kolumnie przekracza dozwolony limit (jedna cyfra), ponieważ wynosi 13 . W tym przypadku musimy zinterpretować liczbę jako sto trzy tony, więc umieszczamy 3 w wyniku i przenosimy 1 do następnej kolumny, gdzie pozostanie nienaruszona, ponieważ te dwa dodatki są mniejsze niż 100 . Z tego powodu możemy zapisać go bezpośrednio w łącznym wyniku sumy, która wynosi 132 .