To, co już się stało, jest częścią przeszłości . Jeśli umieścimy się w linii chronologicznej, przeszłość pozostaje tym, co pozostało za obecnym czasem ( teraźniejszością ), podczas gdy wydarzenia, które jeszcze się nie zmaterializowały, będą miały miejsce w przyszłości .

Chociaż na pierwszy rzut oka prosta przeszłość i ciągła przeszłość wydają się bardzo łatwe do rozróżnienia, jeśli ich definicje są dokładnie przestudiowane, warto wspomnieć, że wielu obcokrajowców używa drugiego zamiast pierwszego, prawdopodobnie z powodu pewnych różnic językowych, które uniemożliwiają im postrzeganie aplikacji. poprawiono każdy z nich. Na przykład, aby wyrazić, że "Rzymianie używali tarcz i włóczni", najbardziej precyzyjne zdanie łączy czasownik używany w przeszłości jako prosty (" Rzymianie używali tarcz i włóczni "), a nie w przeszłości (" Rzymianie używali tarcz i włóczni "),

Podobnie jak w przypadku prostego teraźniejszości i ciągłości, prosta przeszłość może wskazywać na działanie, które miało miejsce wiele razy w dłuższym okresie czasu, co było prawdą w minionej epoce (" Poszedłem do szkoły autobusem ", " Poszedłem do szkoły autobusem "); jednakże, w przeciwieństwie do obecnej prostoty, służy również do przypomnienia wydarzenia, które miało miejsce tylko raz, w ściśle określonym momencie (" Tego dnia w końcu zrozumiałem słowa mojego ojca ", " Tego dnia w końcu zrozumiałem słowa mojego ojca "),

Ciągła przeszłość nie może spełnić żadnej z tych funkcji, ale może dać nam kontekst do znalezienia ostatniego przykładu: " Tego dnia, kiedy czytałem twoją książkę, w końcu zrozumiałem słowa mojego ojca ", " Tego dnia, czytając twoją książkę, W końcu zrozumiałem słowa mojego ojca . " Akcja czytania książki rozmówcy może na przykład wskazywać, że dzięki swojej treści nadawca mógł przetworzyć i zrozumieć przesłanie przekazane mu przez ojca w poprzednim przypadku ; dlatego konstrukcja ta jest drugorzędna, można ją pominąć bez zmiany głównego znaczenia zdania.

Ważne jest, aby pamiętać, że język angielski nie używa terminu czas do grupowania możliwych koniugacji czasowników, ale używa słowa napięta ; chociaż w języku hiszpańskim tłumaczymy to jako czas, potrzeba uciekania się do innej koncepcji powstaje z powodu braku wystarczającej liczby koniugacji do wyrażenia wszystkich czasów czasowników. Dlatego w języku angielskim wiele czasów oznacza więcej niż jeden raz, w zależności od kontekstu .