Aby w pełni zrozumieć znaczenie terminu konkordat, należy przede wszystkim odkryć jego etymologiczne pochodzenie. W tym przypadku możemy stwierdzić, że jest to słowo wywodzące się z łaciny, dokładnie z kulturalnego "condordatum", które można przetłumaczyć dosłownie jako "uzgodnione w harmonii". To łacińskie słowo wywodzi się z czasownika "concordare", który jest wynikiem sumy dwóch wyraźnie zróżnicowanych elementów:
-Prefiks "con", co oznacza "razem".
- Rzeczownik "cor, cordis", który jest synonimem "serca".

Konkordat to porozumienie między państwem a Stolicą Apostolską, które obraca się wokół kwestii kościelnych .

Należy zauważyć, że kościelni są związani z Kościołem . Stolica Apostolska ze swej strony nawiązuje do rządu rzymskokatolickiego Kościoła apostolskiego, który ma siedzibę w Watykanie . Konkordat jest zatem porozumieniem podpisanym przez władze kraju i przywódców wspomnianego Kościoła.

Konkordaty na poziomie prawnym są równoważne umowom międzynarodowym . Porozumienia te służą uregulowaniu powiązań między Stolicą Apostolską a pozostałymi państwami we wszystkim, co dotyczy kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Większość krajów ustanowiła konkordat ze Stolicą Apostolską . Niektóre konkordaty są bardzo stare, mają kilka stuleci historii, podczas gdy inne są dużo nowsze.

Konkordat Bolonii, na przykład, jest paktem podpisanym przez papieża Leona X i króla Francji Franciszka I w 1516 roku . W tej umowie ustalono, że francuski monarcha miał prawo do dziesięciny duchownych oraz że papież miał prawo rozporządzać tymi dochodami, które Kościół katolicki uzyskał na terytorium francuskim, między innymi.

W 1753 r. Król Hiszpanii Fernando VI i papież Benedykt XIV ustanowili konkordat podpisany w Rzymie . Sojusz został zaproponowany do sfinalizowania konfliktów związanych z tak zwanym Patronato Regio .

Jednak w przypadku Hiszpanii istniał kolejny konkordat. W 1953 roku był to rok, w którym doszło do zerwania kraju i Stolicy Apostolskiej, które miało miejsce podczas Drugiej Rzeczypospolitej ze względu na świecką politykę, którą rząd uruchomił.

Po wojnie domowej i ustanowieniu dyktatury Francisco Franco udawało to, że zawiera konkordat ze wspomnianą wcześniej Stolicą Apostolską. To nie było łatwe, ponieważ było wiele spotkań i spotkań, aż do osiągnięcia absolutnego porozumienia. W ten sposób 27 sierpnia 1953 r. Podpisano konkordat, w którym zbierano takie aspekty jak:
- Państwo zobowiązało się zapłacić wydatki na działalność Kościoła.
-Franco miał możliwość wzięcia udziału w nominowaniu biskupów poprzez to, co nazwano prawem do prezentacji.
- Wśród przywilejów zgromadzonych dla Kościoła były niektóre zwolnienia podatkowe dla dóbr i działalności kościelnych.

Bliżej czasu, w 1986 r., Boliwia ustanowiła konkordat ze Stolicą Apostolską, dotyczący pomocy religijnej udzielonej członkom policji krajowej i siłom zbrojnym kraju.