Angielski termin cyberprzestrzeń przyszedł do hiszpańskiego jako cyberprzestrzeń . Jest to tak zwane sztuczne środowisko opracowane przez narzędzia komputerowe .

Można powiedzieć, że cyberprzestrzeń jest wirtualną rzeczywistością . Nie jest to fizyczne środowisko, które można dotknąć, ale jest to cyfrowa konstrukcja zbudowana z komputerów (komputerów).

Amerykański pisarz William Gibson został wyznaczony jako ten, który uknuł pojęcie cyberprzestrzeni. Użył go po raz pierwszy w opowiadaniu z 1981 roku, a następnie pomógł go spopularyzować poprzez "Neuromancer", powieść, którą opublikował w 1984 roku, zdobywając nagrodę Philipa K. Dicka, nagrodę Hugo i nagrodę Nebula .

Trzeba dodać, że termin "cyberprzestrzeń" wywodzi się z " cybernetyki ", która została ukuta przez Norberta Wienera w latach czterdziestych XX w. W celu odniesienia się do analogii między systemami komunikacyjnymi a kontrolą maszyn i żywych istot.,

Obecnie koncepcja cyberprzestrzeni kojarzy się często z Internetem . Wszystko, co powstaje w Internecie, za pośrednictwem stron internetowych, wiadomości e-mail, sieci społecznościowych itp., Nie ma miejsca w konkretnym kraju, poza określoną lokalizacją serwerów i użytkowników. Cyberprzestrzeń jest jednak szersza niż Internet.

Mimo że niektórzy używają terminów "cyberprzestrzeń" i "Internet" jako synonimów, lepiej zrozumieć je w sposób hierarchiczny: możemy myśleć, że Internet jest w cyberprzestrzeni, że duży zestaw stron i aplikacji, do których uzyskujemy dostęp z naszych urządzeń są one umieszczone w tej nieskończonej i niematerialnej dziedzinie, w której również będą miały miejsce przyszłe doświadczenia, które nie są częścią koncepcji Internetu.

Przypuśćmy, że osoba mieszkająca w Niemczech nawiązuje przyjaźń na odległość z inną osobą mieszkającą w Nowej Zelandii . Obie wymieniają wiadomości, uczestniczą w wideokonferencjach i wysyłają cyfrowe pocztówki. Związek ten rozwija się w cyberprzestrzeni: nie ma fizycznego spotkania, ponieważ jego geograficzne położenie jest bardzo odległe, ale to nie oznacza, że ​​powstaje wirtualny związek porównywalny z tradycyjną przyjaźnią.

Regulacja prawna cyberprzestrzeni jest źródłem konfliktu ze względu na wirtualną charakterystykę tego obszaru. Rządy mają trudności z narzucaniem swoich praw iw ten sposób przestępstwa popełnione w tym środowisku są trudne do osądzenia i osądzenia. Pomimo tego problemu wielu aktywistów broni niezależności i autonomii cyberprzestrzeni, domagając się, by władze państwowe nie sprawowały kontroli ani nie dopuszczały się cenzury.

Aby uregulować wykorzystanie, nadużywanie i administrowanie informacjami przepływającymi przez cyberprzestrzeń, opracowano koncepcję cyber etyki . Chociaż niedawno wierzyliśmy, że technologia nigdy nie przekroczy naszego gatunku poza granice fikcji, wiele się zmieniło, ponieważ maszyny zaczęły uczestniczyć w działaniach, od których zależy nasze przetrwanie, takie jak Potrzebne są systemy przewidywania i diagnozowania kontrolowane przez sztuczną inteligencję, a zatem zestaw norm.

Cyberprzestrzeń była bohaterem wielu klasycznych momentów kina i gier wideo z lat 80. i 90., kiedy dostęp do sieci nie był jeszcze zatłoczony. Chociaż dzisiaj przeciętny człowiek nie jest odłączony przez cały dzień od Internetu, zaledwie kilka lat temu większość ludzi nie wiedziała, co to określenie oznacza.

Tak jak komputerowa grafika i trójwymiarowe animacje miały swój pierwszy moment furii i pozostawili swoich pierwszych publicznie zaniemówionych, cyberprzestrzeń była również prezentowana jako część trudno dostępnej futurystycznej rzeczywistości, chociaż w krótkim czasie stała się miejsce spotkań większości ludności świata, w dzień po dniu, niezależnie od położenia geograficznego.