Od łacińskiego horariusa termin ten odnosi się do tego, który ma związek lub należy do godzin . Jego najczęstsze zastosowanie wiąże się z okresem przejściowym, w którym wykonywana jest dana działalność.

Jest oczywiste, że aby zrozumieć pojęcie czasu, trzeba zrozumieć pojęcie czasu. Ta wielkość fizyczna mierzy to , co może ulec zmianie. Gdy coś zmienia się z jednego stanu na inny, okres, który upłynął w tym procesie, można zmierzyć w jednostce czasu.

Czas z kolei można zmierzyć za pomocą zegarka . Na przykład ustalenie harmonogramu ma na celu wskazanie dokładnego momentu, w którym odbędzie się przyszłe wydarzenie, aby ludzie mogli zorganizować swoje rutynowe czynności.

Zmiana czasu

Jedną z koncepcji najbardziej związanych z harmonogramem jest DST (czas letni lub czas na oszczędzanie światła słonecznego), który jest wykonywany o określonej porze roku w większości krajów; uwzględnia dzienne godziny pracy danego dnia i przewiduje stały czas urzędowy, w którym oczekuje się, że obywatele będą mieli najwięcej naturalnego dnia w ciągu dnia pracy, aby uniknąć absurdalnych kosztów energii elektrycznej .

Zmiana czasu związana jest głównie z kwestiami gospodarczymi i po raz pierwszy zaproponował ją William Willett, angielski budowniczy, który w 1905 r. Podczas jazdy konnej przed śniadaniem myślał o liczbie śpiących londyńczyków, kiedy słońce wyszło kilka godzin temu; Ponadto, lubiąc golf, nie lubił skracania trasy ze względu na upadek słońca.

Następnie zaproponował przyspieszenie godzin pracy, ale aby uczynić go mniej brutalnym, zaleca się wyprzedzanie 20 minut na tydzień, biorąc pod uwagę wschód i zachód słońca, tak aby mogli w pełni wykorzystać godziny dzienne . Jego projekt nie został zatwierdzony do 1916 r. Przez Niemców, jako pierwsi w okresie letnim. Następnie kolejne kraje w Europie, a później Rosja i Stany Zjednoczone.

Obecnie zmiana godziny oznacza znaczne oszczędności energii. Na przykład w Hiszpanii szacuje się, że osiąga ona do 5% w sektorze krajowym; z tego powodu mówi się, że motywy, które je napędzają, są ekonomiczne, chociaż obejmują także inne korzyści, takie jak troska o środowisko i wykorzystanie zasobów naturalnych.

Nie wszystkie kraje przestrzegają zmiany czasu, chociaż prawie wszystkie z nich znajdują się na półkuli północnej planety. Uważa się, że jedna z rzeczy, która napędzała jego stosowanie w różnych krajach, dotyczyła pierwszego kryzysu naftowego, który wystąpił na świecie w 1974 r., Jako sposobu na lepsze wykorzystanie energii elektrycznej .

Strefy czasowe

Ziemia podzielona jest na 24 obszary (które przecinają ją pionowo i poziomo); każdy z nich reprezentuje strefę czasową. Zgodnie z lokalizacją każdego kraju w planisphere, będzie należeć do jednego lub drugiego wrzeciona.

Są one nazywane wrzecionami, ponieważ każdy obszar ma kształt podobny do wrzeciona . W odniesieniu do ich rozmieszczenia skupiają się one na meridianach, których długość jest zawsze wielokrotnością 15 ° .

Zanim istniały, w każdym mieście harmonogram był mierzony w oparciu o położenie słońca i występowały niewielkie różnice między miastami, które należały do ​​tego samego regionu; wraz z wprowadzeniem stref czasowych problem został rozwiązany, synchronizując wszystkie zegary w tym samym obszarze.

Z kolei czas każdego regionu jest ustalany przez tak zwany skoordynowany czas uniwersalny (UTC), skupiony na południku Greenwich, którego obszar 0 obejmuje Londyn. Kiedy przenosimy się z jednego miejsca ze strefą czasową do innego z innym, musimy: dodać godzinę, jeśli przejdziemy na wschód i odjąć jeden, jeśli przejdziemy od wschodu do zachodu. Kiedy południk jest skrzyżowany, czyli 180 ° powierzchni ziemi są przemieszczane, wtedy zmiana czasu wynosi 24 godziny.