Z łacińskiego nullus, null jest przymiotnikiem, który odnosi się do czegoś, co nie ma siły ani wartości, aby uzyskać efekt. Wartość zerowa może być sprzeczna z prawem lub brak wymagań związanych z trybem lub substancją.

Na przykład: "Sędzia ogłosił nieważność środka ogłoszonego przez gubernatora, uznając, że narusza on Konstytucję", "Wysiłek, który wkładasz w szkolenie, jest zerowy, a zatem nie będziesz grać w następną grę", "Ryzyko związane z tym Grzałka jest zerowa, ponieważ działa na energię podczerwoną, która nie zanieczyszcza ani nie zużywa tlenu " .

W języku potocznym null nie jest powiązany z niczym ani z żadnym . Jeśli dana osoba twierdzi, że ich wiedza na temat chemii jest nieważna, odnoszą się one do faktu, że nie mają żadnego rodzaju zdolności związanej z tym tematem. W podobnym sensie ktoś, kto twierdzi, że nie interesuje się literaturą, jest podmiotem, który nie jest zainteresowany niczym związanym z książkami i listami.

W przypadku prawa nieważność jest sytuacją, która unieważnia akt prawny. Oznacza to, że przed ogłoszeniem nieważności akt lub norma była skuteczna. Małżeństwo nieważne to takie, którego nieważność została orzeczona przez istnienie istotnej wady lub występku w jej celebracji (jeżeli jedna ze stron została zmuszona do jej zniesienia siłą lub jeśli choroba jest ukryta przed drugą).

W dziedzinie polityki głosem zerowym są źle przeprowadzone prawa wyborcze, przypadkowo lub celowo. Włączenie nieoficjalnej karty do głosowania lub karty do głosowania, więcej niż jednej karty do głosowania lub przedmiotów obcych jest podstawą do nieważności głosowania.

Programowanie komputera używa angielskiej wersji wyrażenia null ( null ), aby wskazać, że zmienna lub obiekt nie został zdefiniowany lub zainicjowany. W zależności od języka i kompilatora lub interpretera możliwe jest uniknięcie tego przypadku poprzez automatyczną inicjalizację, ale nie jest to zalecana praktyka.

W przypadku algebry liniowej, która jest gałęzią matematyki, która zajmuje się układami równań liniowych, macierzy i wektorów, a także pojęciami takimi jak transformacje liniowe i przestrzenie wektorowe, wektor zerowy jest znany jako ten, którego moduł jest pusty (należy wspomnieć, że jest również znany jako wektor zerowy ).

W przestrzeniach euklidesowych (przestrzenie geometryczne, w których można spełnić aksjomaty Euklidesa), wszystkie składniki wektora zerowego są dokładnie zerowe. Innymi słowy, jeśli zostanie wzięta euklidesowa przestrzeń o wymiarach n, wektor będzie miał całkowitą liczbę składników (których liczba będzie równa n ) z wartościami zerowymi i będzie musiała być przedstawiona graficznie jako punkt, ponieważ nie będzie mieć wymiarów.

Wektory zerowe mają zerowe wydłużenie iw odniesieniu do ich kierunku, równie poprawne jest stwierdzenie, że nie mają one wszystkich, czy też mają je jednocześnie, ponieważ mówi się, że wektory zerowe są ortogonalne (czasami rozumiane jako prostopadłe ) do dowolnego innego, który jest w twojej przestrzeni.

Zobaczmy niektóre z właściwości wektorów zerowych w algebrze liniowej:

* wektory zerowe są neutralnymi elementami ich przestrzeni wektorowej dla wewnętrznych operacji dodawania, ponieważ przy dodawaniu ich do dowolnego innego wektora tej samej przestrzeni wynik zawsze oznacza wektor;

* wektory zerowe wynikają z punktu produktu (operacja binarna, która obejmuje dwa wektory tej samej przestrzeni i która zwraca liczbę) przez liczbę 0 i są specjalnym przypadkiem tensora zerowego;

* przy przeprowadzaniu transformacji liniowej f z wektorem zerowym, jej obraz wstępny jest nazywany pustą przestrzenią lub jądrem;

* jeśli jedynym elementem podprzestrzeni wektorowej jest wektor zerowy, nazywany jest on spacją zerową.