Rayuela to nazwa różnych gier dla dzieci . Najczęściej jest wrzucanie kamienia do wzoru narysowanego na podłodze, a następnie, podczas skoków podtrzymujących ciało na jednej nodze, podnieś go, nie wchodząc na linie, które oddzielają różne części schematu i przestrzegając ustalonych reguł.

Aby grać w klasy, konieczne jest przede wszystkim narysowanie konturu na ziemi; w zależności od kultury każdy rysunek może się różnić, ale najpopularniejsze to osiem pudełek rozmieszczonych w pionie, z których każdy ma wpisany numer. Te pola są rozmieszczone w następujący sposób: trzy kwadraty rysowane w pionowym rzędzie reprezentującym liczby 1, 2 i 3 ; w następnej przestrzeni znajdują się dwa pola, z których każdy znajduje się pośrodku liczby 3 i odpowiada numerom 4 i 5 . Na nich nowy kwadrat wyrównany do pierwszych trzech (numer 6), a następnie dwa inne wyrównane z 4 i 5.

Po rozpoczęciu losowania rozpoczyna się gra. Podczas każdej tury gracz musi rzucić kamień na pole 1, starając się nie dotykać linii krawędzi. Gdy to zrobisz, będziesz musiał przejść przez całą grę skokową na jednej nodze, bez wchodzenia na linie. Oznacza to, że możesz wejść do każdego kwadratu tylko jedną nogą. Kiedy dojdziesz do kwadratu 8, musisz obrócić całe ciało, zachowując te same zasady i powrócić w ten sam sposób, aż do początku. Kiedy dojdziesz do pudła 2, musisz podnieść kamień, który był na kwadracie 1 i wyskoczyć z klasy. Jeśli gracz dotknie jednego z pasków, straci swoją kolej i musi oddać ją temu, kto podąża za nim (kiedy leci on do gry, będzie musiał kontynuować od pudełka, które opuścił); Jeśli uda ci się przejechać całą trasę bez problemów, możesz kontynuować grę. Każdy gracz musi rzucić kamień na wszystkie kwadraty i wygrywa pierwszego, któremu uda się przejść przez całą grę w klasy.

Główna cecha "Rayuela", autorstwa Cortázara

Z kolei "Rayuela" to nazwa słynnej książki autorstwa Julio Cortázara . Wydana w 1963 roku powieść to introspekcyjny monolog opowiadający w ciekawy sposób historię człowieka imieniem Horacio Oliveira: dzięki autentycznemu stylowi Cortázar udaje się podbić czytelnika i doprowadzić go do przekonania, że ​​jest on protagonistą.

Ważne jest, aby wspomnieć, że podniesienie argumentu "gra w klasy" jest nieinteligentnym podejściem, które znacznie dystansuje nas od sensu utworu . Ponieważ prawdziwym celem Cortázar, jego poszukiwań, było narzucenie emocjonalnego uniwersum postaci, które mogłyby mówić o różnych typach czytelników i pozwolić im na introspekcję na temat własnego życia. Można jednak powiedzieć, że jest to powieść, która zasadniczo opowiada o miłości, śmierci, stworzeniu i samotności.

Ta książka ma wyjątkowy charakter, dzięki czemu stała się jedną z kultowych książek literatury latynoamerykańskiej . Ta cecha polega na tym, że można ją odczytać na różne sposoby, zmieniając kolejność rozdziałów, jeśli czytelnik tego sobie życzy, iz tego powodu Cortázar chciał nadać jej tę nazwę. W każdym razie możesz również zrobić normalne czytanie: czytanie każdego rozdziału w kolejności jego pojawiania się. I w każdym rodzaju czytania, który wybierze czytelnik, będzie on mógł mieć inną historię w swoich rękach.

Dlatego też, zamiast odnosić się do niego, należy go nazwać, tak jak uczynił to Julio, anty-powieścią, ponieważ zamiast opowiadać historię i próbować dotrzeć do podmiotowości czytelnika i zabrać go do napisania własnej wersji tego dzieła.

"Rayuela" jest niewątpliwie jednym z wielkich geniuszy nie tylko literatury latynoamerykańskiej, ale także uniwersalnych listów.