Z łacińskiego virtus pojęcie cnoty odnosi się do pozytywnej jakości, która pozwala na wytworzenie pewnych efektów. Istnieją różne zastosowania tego pojęcia, związane z siłą, wartością, siłą działania, efektywnością rzeczy lub integralności umysłu.

Cnota to stabilna jakość osoby, naturalnej lub nabytej. Istnieją cnoty intelektualne (powiązane z inteligencją) i cnoty moralne (związane z dobrem).

Cnota intelektualna kształtowana jest przez zdolność uczenia się, dialogu i refleksji w poszukiwaniu prawdziwej wiedzy; w ramach swoich granic możliwe jest rozróżnienie między uzasadnieniem teoretycznym a rozumem praktycznym.

Z drugiej strony moralna cnota to działanie lub zachowanie moralne . Jest to nawyk uważany za dobry i zgodny z etyką . Sprawiedliwość (dawanie innym tego, co jest należne), siła (zdolność do stawiania oporu pokusom), ostrożność (działanie zgodnie z prawidłowym osądem) i umiarkowanie (łagodzenie przyciągania przyjemności) są cnotami kardynalnymi.

W języku potocznym cnota jest używana w odniesieniu do cech każdej osoby : "Bycie cierpliwym jest jedną z moich cnót", "Franco Fagioli ma wiele zalet jako piosenkarz, wśród których jest jego zręczność i umiejętności interpretacyjne" .

Teologiczne, nadprzyrodzone lub natchnione cnoty to te, które zgodnie z doktryną chrześcijańską, Bóg przyznaje człowiekowi działanie jako Jego Syn.

Siedem cnót chrześcijańskich

Po klasyfikacji siedmiu grzechów głównych, Kościół wskazał siedem cnót, które pomogłyby wierzącym trzymać się z dala od zła. Odpowiadając za papieża Grzegorza Wielkiego, inicjatywa miała na celu zachęcenie ludzi do wypełniania mandatów biblijnych, poprzez różne kazania, które opisywały drugą wizytę Jezusa Chrystusa na Ziemi, a także piekielne kary, które go czekały. niewierni. Opierając się na głębokiej znajomości świętych pism świętych, współpracował z pisaniem i organizacją siedmiu cnót, które są szczegółowo opisane poniżej:

* Wiara : skupia się na wierze w sprawy związane z Bogiem, których nie można zobaczyć. Przeciwstawia się grzechowi pychy, polegającemu na zaufaniu we własnych zdolnościach, a nie w boskich. Symbolizuje go kobieta trzymająca krzyż, kielich lub jedno i drugie, podczas gdy święty Piotr grzęźnie u jego stóp;

* nadzieja : chodzi o to, by ufać, że dobro zwycięży nad złem, a kontrola przyszłości będzie w rękach miłosiernego Boga. Odpowiadający mu grzech jest zazdrością, pragnieniem posiadania tego, co obce, w oparciu o brak nadziei w przyszłości. Symbolizuje skrzydlatą kobietę z rękami skierowanymi w niebo.

* organizacja charytatywna : polega na opiece nad innymi i zawsze chętnie udziela wsparcia. Przeciwnie, gniew szuka cierpienia innych. Symbolizuje go kobieta otoczona przez dzieci i karmiące piersią jedną z nich oraz ze św. Janem Ewangelistą u jego stóp; podobnie może mieć płonące serce w dłoniach;

* siła : jest to równoznaczne z określeniem walki do końca. Sprzeciwia się grzechowi lenistwu . Jej symbolem jest kobieta, która może mieć miecz, tarczę lub kij, albo być obok kolumny (odnosząc się do upadku świątyni Filistynów spowodowanej przez Samsona, który stoi u jego stóp);

* sprawiedliwość : osiąga się przez traktowanie ludzi słusznością, w przeciwieństwie do pożądania, które prowadzi do nieproporcjonalnej wyceny ludzi i rzeczy. Symbolizuje kobietę z mieczem i łuskami w dłoniach oraz cesarza Trajana u jego stóp;

* roztropność : chodzi o to, by być umiarkowanym i dbającym o gospodarkę. Jest przeciwnikiem obżarstwa, które prowadzi ludzi do poddania się swoim pragnieniom bez mierzenia konsekwencji. Jego symbolem jest kobieta z dwoma głowami, trzymająca węża i lustro i trzymająca Solona u jej stóp;

* Temperance : identyfikuj rzeczy naprawdę istotne dla życia, w przeciwieństwie do chciwości, która polega na nadmiernym pragnieniu posiadania. Symbolizuje go kobieta trzymająca dwa garnki lub miecz, a Scipio Afrykańczyk spoczywa u jego stóp.