Pierwszą rzeczą, którą zamierzamy zrobić, jest znalezienie etymologicznego źródła tych dwóch słów, które nadają kształt endemicznemu gatunkowi, który zanalizujemy poniżej:
• Gatunek, to słowo, które wywodzi się z łaciny, a dokładniej z "gatunku", który jest odpowiednikiem "obrazu lub wyglądu".
• Tymczasem endemizm ma swoje pochodzenie w języku greckim. I tak sprawdza się analizując strukturę, jaką posiada: prefiks "en-", który jest synonimem "wewnątrz"; rzeczownik "demos", który można przetłumaczyć jako "ludzie"; i na końcu przyrostek "-ico", co oznacza "względny wobec".

Gatunek ten, dla zoologii i botaniki, to grupy, w które można podzielić rodzaje . Poprzez integrację tego samego gatunku, jednostki dzielą charakterystyczne cechy i inne czynniki, które sprawiają, że są do siebie podobne i odróżniają się od członków innych gatunków.

Z drugiej strony, endemiczny dotyczy tego, co jest endemiczne . Ta koncepcja jest często używana do określenia choroby, która panuje w regionie lub epoce.

Gatunkiem endemicznym jest ten, który jest rozprowadzany na niewielkim obszarze geograficznym i który nie występuje naturalnie w innych częściach świata . Endemizm odnosi się zatem do gatunku, który można znaleźć naturalnie tylko w jednym miejscu.

W tym sensie możemy powiedzieć, że istnieją bardzo różne rodzaje endemizmu: paleoendemizm, patronat, kryptoendemizm, schizoendemismo lub apoendemizm.

Rozpatrywanie endemizmu może się różnić w różnych skalach. Można mówić o endemicznym gatunku masywu górskiego, jeziora, wyspy, kraju lub kontynentu, który demonstruje szerokość koncepcji. Chociaż endemizm zazwyczaj odnosi się do gatunków, endemizm można również stosować do podgatunków, rodzajów, rodzin lub innych taksonów.

Ryś iberyjski jest przykładem gatunku endemicznego, w tym przypadku Półwyspu Iberyjskiego . Jest to mięsożerny ssak z rodziny Felidae, który jest zagrożony wyginięciem, ponieważ jego populacja jest szacowana na mniej niż czterysta osobników.

Wyżej wspomniany rysie jest obecnie pod szczególną troską i uwagą władz, które zdołały założyć dwie ważne populacje, jedną w Andaluzji, a drugą w rejonie Toledo.

Warto wiedzieć, że Meksyk jest jednym z krajów o najbardziej endemicznym gatunku, szczególnie na poziomie zwierząt. W szczególności wśród nich są: harpia, żółw morski lub żółw morski Pacyfiku, biały żuraw, nagi ogoniasty pancernik lub mrówkojad znany jako chupamiel.

W innych krajach Ameryki są również gatunki endemiczne o wielkiej wartości i uznaniu na poziomie międzynarodowym. Tak więc, na przykład w Republice Dominikany jest drozd pieczęci, w Ekwadorze jest pingwin z Galapagos, w Peru znajduje się szczur Pattonomys occasius, aw Kolumbii żyje nietoperz, który otrzymuje naukowe imię Artibeus jamaicensis coryi.

Większość endemicznych gatunków występuje na wyspach, ponieważ izolacja geograficzna przyczynia się do zachowania endemizmu. Australia w ten sposób prezentuje liczne endemiczne gatunki, zarówno florę, jak i faunę.