Zanim przejdziemy do określenia znaczenia terminu, który nas dotyczy, musimy poznać jego etymologiczne pochodzenie. W szczególności możemy ustalić, że pochodzi on z łaciny, konkretnie ze słowa "cenaculum", które można przetłumaczyć jako "jadalnia".

Idea wieczernika odnosi się do miejsca, w którym miała miejsce ostatnia wieczerza wspólna dla Jezusa Chrystusa i Jego uczniów . Jest to przestrzeń, która znajduje się w Jerozolimie, gdzie apostołowie nadal spotykają się po zmartwychwstaniu Chrystusa zgodnie z wierzeniami chrześcijańskimi.

W czasach Jezusa Chrystusa, wspomniany wieżowiec był dwupiętrowym budynkiem, należącym do jednego z jego przyjaciół. Parter był używany do modlitwy, podczas gdy na wyższym piętrze jadano.

Wieczerza stała się ważnym miejscem spotkań chrześcijan. Z czasem wybudowano w tym miejscu kościół, również z dwoma piętrami. Niższy sektor, zwany "grobem Dawida", jest miejscem kultu chrześcijan, muzułmanów i Żydów. Pokój na ostatnim piętrze jest znany jako Wieczernik .

Inne interesujące fakty dotyczące tego wieczoru są następujące:
- Uważa się, że ten pokój był częścią domu należącego do przyjaciela Jezusa.
- Odpowiada również na nazwę górnego pokoju.
-Różne są obrazy, które przez wieki próbowały przedstawić to wieczne przyjęcie, które było gospodarzem Ostatniej Wieczerzy Jezusa. Być może jednak jedną z najbardziej znanych jest ta zatytułowana "Ostatnia wieczerza". Jest to rodzaj muru i został wykonany w latach 1495 i 1498 przez wielkiego artystę Leonarda Da Vinci. Jest to obraz, który został ogłoszony Światowego Dziedzictwa UNESCO i jest obecnie w refektarzu klasztoru Dominikanów Santa Maria delle Grazie, w Mediolanie. Mierzy około 880 centymetrów szerokości i około 460 centymetrów wysokości.
- Obecnie w tym wieczerniku zakazane jest, co jest kultem muzułmańskim. Co więcej, władze Izraela przybyły, aby ogłosić ją synagogą grobu Dawida.

Poza szczególnym miejscem, w którym odbyła się Ostatnia Wieczerza Jezusa Chrystusa, w czasach Rzymian nazywano ją wieczernem do pokoju domu, w którym rodzina zbierała się do jedzenia. Wieczernik w tym sensie był nieformalną salą jadalną, zwykle znajdującą się na najwyższym piętrze. Czasami wykorzystywano go również jako obudowę dla niewolników. Z drugiej strony na parterze odbyły się wizyty i odbyły się różne spotkania, w tym posiłki formalne.

Drugie znaczenie pojęcia wspomnianego w słowniku Royal Spanish Academy ( RAE ) odnosi się do spotkania, w którym uczestniczy niewiele osób, które spotykają się razem z powodów zawodowych, ideologicznych lub innych. Na przykład: "Nie mam zamiaru zadowolić członków wieczernika", "Pewnego dnia dochodzenie o tej wierze wyjdzie na jaw", "Wieczerza, która rządzi tym krajem, nigdy nie pomyśli o ludziach" .

Oprócz powyższego możemy podkreślić, że w zakresie literatury użyto więcej niż jeden raz terminu, który zajmuje nas tytułem różnych dzieł. Ich przykładem jest "Wieczernik Krwi", napisany przez Jesúsa Paguillo Palaciosa