Życie na wsi ma wiele osobliwości. Łatwo jest ustalić różnice między sposobem życia chłopów i pastorów a tymi, którzy mieszkają w mieście . Środowisko naturalne, praca z ziemią i praca ze zwierzętami są częścią środowiska wiejskiego.

Bukoliczny gatunek w poezji, zwany także duszpasterskim, charakteryzuje się obecnością pasterzy w dzikich pejzażach, cieszących się naturą i wykonujących czynności takie jak śpiewanie beztroskie, granie na flecie i cieszenie się miłością. Jego pochodzenie datuje się od okresu aleksandryjskiego i zachowały się dzieła trzech greckich poetów: Teócrito, Bión i Mosco. Pierwszym z nich był autor serii małych opisowych wierszy zgrupowanych pod tytułem " Sielanki ", który łączy wiele podstawowych elementów greckiej poezji pasterskiej.

Niedługo potem do Rzymu dotarł bukoliczny gatunek poezji, a jednym z najbardziej reprezentatywnych twórców entuzjastycznych był Aulus Gelio, który potrafił łączyć się z osobliwymi elementami mistrzowskimi typowymi dla duszpasterstwa z elegią, co widać w jego pracy " Noce na poddaszu ".

Według niektórych badaczy, narodziny poematu bukolicznego były wynikiem potrzeby, aby niektórzy pisarze zbliżyli się do harmonii, jaką rodzi się przyroda, aby poczuć wolność, jaką daje nam życie od typowych struktur i problemów miasta. Ogromny kontrast między obiema scenariuszami zamienił naturę w muzę niemożliwą do oparcia się i dała początek gatunkowi, który próbował odzwierciedlić najgłębsze aspekty dnia codziennego w polu, pragnień i zwyczajów pasterzy, z licencjami własna poezja.

Poeci chcieli dać życie poetyckiej przestrzeni, która dawała spokój i spokój, których nie można było znaleźć w mieście i które można było eksperymentować na wsi. Wizja, którą wielu kształtowało życie wiejskie, jest bardzo bliska utopii: brakowało jej problemów i pozwalało delektować się każdą sekundą, każdym zachodem słońca, każdym świtem.

Gatunek bukolika doświadczył swojego rozkwitu po pojawieniu się " Las Bucólicas " przez rzymskiego poety Virgilio, dzieło znane również jako " Las Églogas ". Jednak do tego czasu było kilku pisarzy, którzy odważyli się uwzględnić motywy duszpasterskie w swoich dziełach. Jednym z tematów omawianych w dziesięciu wierszach " Las Bucólicas " jest konfiskata ziemi, która miała miejsce w drugiej połowie pierwszego wieku pne. C.