ECLAC jest akronimem, który odnosi się do Komisji Gospodarczej dla Ameryki Łacińskiej i Karaibów . Jest to organizacja działająca pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych ( ONZ ), której rolą jest wspieranie rozwoju regionalnego .

Wszystko zaczęło się w 1947 r., Kiedy ECOSOC, Rada Społeczno-Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych, została utworzona w drodze rezolucji 106. W skrócie, to było pięć regionalnych komisji gospodarczych, które miały na celu współpracę i zaoferowanie ręki rządy, w ramach których działały, aby rozwiązywać zadania analizy i badań w sprawach gospodarczych, zarówno regionalnych, jak i krajowych.

Pięć regionów, w których utworzono ECOSOC, to kontynent afrykański, Ameryka Łacińska, region Azji i Pacyfiku, Bliski Wschód i kontynent europejski.

ECLAC, który powstał w 1948 roku, ma swoją siedzibę w stolicy Chile ( Santiago ). Podmiot jest jedną z regionalnych komisji utworzonych przez ONZ w celu pobudzenia wzrostu gospodarczego i poprawy warunków społecznych.

W latach pięćdziesiątych ECLAC rozpoczął wiele reform gospodarczych w krajach, w których działał, a wszystkie skupiały się w szczególności na industrializacji poprzez substytucję importu, strategii znanej również pod akronimem ISI Miał on na celu promowanie produktywnego rozwoju przez państwo w celu wzmocnienia gospodarek Ameryki Łacińskiej i uczynienia ich mniej podatnymi na przeszkody, które wynikają z handlu międzynarodowego.

Ten model gospodarczy został przyjęty w kilku krajach, w tym w Ameryce Łacińskiej, po pierwszej wojnie światowej, a później po drugiej . Jednym z podstawowych punktów, które nadawały tej polityce znaczenie, był niedobór produktów wytworzonych w Europie, gdzie industrializacja była już faktem, zarówno we wspomnianym okresie, jak i podczas Wielkiego Kryzysu . W skrócie, ISI dążyło do zastąpienia importu produkcją na poziomie krajowym.

W 1963 r. Jedna z sesji ECLAC odbyła się w Buenos Aires, mieście Mar del Plata, w Argentynie, i ogłoszono tam, że dyplomata i ekonomista José Antonio Mayobre, wenezuelski rodak, zostanie mianowany Sekretarzem Wykonawczym organizacji z sierpień tego samego roku. Kilka lat później, w styczniu 1967 roku, birmański dyplomata Maha Thray Sithu U Thant, ówczesny Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych, powołał inżyniera o meksykańskim pochodzeniu o imieniu Carlos Quintana na to samo stanowisko.

Przez dziesięciolecia idea uprzemysłowienia w regionie pozostawała w czołówce ideałów ECLAC, aw dążeniu do tego procesu promowała różne reformy.

Oprócz głównej siedziby w Santiago, ECLAC ma dwa biura subregionalne: jeden w Port of Spain ( Trynidad i Tobago ) dla subregionu karaibskiego, a drugi w Meksyku dla subregionu Ameryki Środkowej . Instytucja ta ma również biura krajowe w Bogocie ( Kolumbia ), Brasilii ( Brazylia ), Buenos Aires ( Argentyna ) i Montevideo ( Urugwaj ) oraz delegację łącznikową, która działa w Waszyngtonie ( Stany Zjednoczone ).

Wśród tematów prac ECLAC są: handel międzynarodowy, zrównoważony rozwój, kwestie płci i zasoby naturalne. Od 2008 roku meksykańska dyplomata Alicia Bárcena jest sekretarzem wykonawczym agencji. W ciągu swojej historii dwóch innych meksykańskich urzędników zajmowało również stanowisko: trzy argentyńskie, jeden wenezuelski, jeden urugwajski, jeden kolumbijski i jeden gwatemalski. Należy zauważyć, że Bárcena jest pierwszą kobietą spełniającą tę funkcję.

Organizacja szkoleń i kursów; opracowywanie statystyk, badań i sprawozdań; publikacja różnych dokumentów; a współpraca techniczna to niektóre z działań prowadzonych przez ECLAC .