Aby zacząć odkrywać znaczenie terminu astenosfera, będziemy znać jego etymologiczne pochodzenie. W tym przypadku możemy ustalić, że jest to słowo pochodzenia greckiego, które składa się z kilku składników tego języka:
-Przedrostek "a-", który można przetłumaczyć jako "bez".
- Rzeczownik "sthenos", który jest synonimem "force".
- Nazwa "sphaira", która jest odpowiednikiem "sfery".

Termin astenosfera nie jest częścią słownika Royal Spanish Academy ( RAE ). Pojęcie to jest używane do określenia płaszcza ziemskiego płaszcza znajdującego się na głębokości między dwieście pięćdziesiąt sześćset kilometrów poniżej obszaru zwanego litosferą .

Astenosfera składa się z półstałych i stałych materiałów . Powyżej unosi się litosfera, sztywna warstwa złożona z zewnętrznego sektora płaszcza i skorupy ziemskiej. W ten sposób ruch płyt tektonicznych zachodzi na obszarze astenosfery.

Stan równowagi nazywany izostazą (uzyskaną z różnych gęstości części tworzących powierzchnię Ziemi ) i dryfem kontynentalnym (zjawisko powodowane przez masy kontynentów podczas ruchu) jest możliwy dzięki istnieniu astenosfery, gdzie ruchy rozwijają się poprzez konwekcję.

Inną cechą astenosfery jest to, że sprzyja ona odnowie i rozszerzaniu się dna oceanicznego . Wynika to z faktu, że w jego składzie znajduje się bazalt, skała magmowa, która poprzez proces wytłaczania przepływa przez grzbiety oceaniczne. Kiedy spotyka się z kontynentem, materia tonie i przechodzi pod nią, powracając do dna oceanu i topiąc się w łonie astenosfery przez subdukcję.

Oprócz wszystkich powyższych, warto wziąć pod uwagę inne aspekty zainteresowania astenosfery, takie jak:
- Składa się z magnezu i krzemianów żelaza, oprócz bazaltu.
- Jest zidentyfikowany, ponieważ w ten sam sposób zawiera to, co jest magmą, która przybywa, by wydalić wulkany, kiedy wybuchną.
- Jest uważany za najsłabszy region górnej warstwy Ziemi, z mechanicznego punktu widzenia.
- Ustalono również, że jest to region o najwyższej lepkości.
- Wśród najważniejszych postaci w tworzeniu astenosfery i jego wiedzy znajdujemy Dutton, Joseph Barrell, Beno Gutenberg lub John Tuzo Wilson. Nazwy, które będą musiały zjednoczyć Antoniego Hallesa, Sengör i Burke ...

Ważne jest, aby wspomnieć, że dla niektórych naukowców astenosfera tak naprawdę nie istnieje . Istnieją specjaliści, którzy utrzymują, że dryf kontynentalny jest wytwarzany przez solidarny ruch skorupy z płaszczem, podczas gdy izostazja rozwijałaby się pomiędzy zewnętrzną częścią jądra Ziemi a wewnętrzną częścią płaszcza.

Temat debaty, o której mowa powyżej, odnoszący się do istnienia astenosfery, która wciąż wywołuje ogromne kontrowersje. W związku z tym nie ma obecnie stanowiska, które zostanie uznane za poprawne w tym względzie, ponieważ istnieje wiele badań, które są ustalane w jednej i w drugiej pozycji, nie będąc jednak rozstrzygającymi.