Słowo szafir pochodzi od łacińskiego terminu sapphirus i odnosi się do niebieskawego klejnotu należącego do rodziny corindonów. Jest to jeden z najważniejszych i najcenniejszych klejnotów na świecie, wraz z diamentami,
rubiny i szmaragdy .

Formuła szafiru pod względem składu chemicznego to Al2O3, ponieważ szafir to połączenie żelaza, tlenku glinu i tytanu . Ten ostatni element odpowiada za tradycyjny niebieski odcień szafiru. W każdym razie są inne odcienie tego kamienia: różowy, żółty i zielony .

Mówi się, że szafir jest niebieską siostrą rubinu, oba mają cechy charakterystyczne jak materiał, z którego zostały skomponowane, mineralny korund, czerwony to rubin i niebieski, jak szafir. Korund jest drugim najtrudniejszym kamieniem szlachetnym, pierwszym jest diament.

Istnieje wiele odmian szafirów, te z Kaszmiru i birmańskich mają intensywny niebieski kolor i są bardzo trudne do znalezienia na rynku; najczęstsze są te ze Sri Lanki i Madagaskaru i można je znaleźć w szerokiej gamie kolorów od ciemnego błękitu do nieba. Zgodnie z ich kolorami są one znane jako: biały szafir, szafir wodny , orientalny szafir i fałszywy szafir .

Purpurowe szafiry są uważane za mniej wartościowe z powodu tej niedokładności w ich kolorze. Ta tonalność wynika z zanieczyszczeń prezentowanych przez żelazo i tytan i nie są doceniane. Należy zauważyć, że wartość ekonomiczna kamienia szafirowego wynika z intensywności jego kolorów, im ciemniejsze, tym droższe, zwłaszcza jeśli jest niebieskie.

Kolory szafiru można lepiej postrzegać, gdy stoją przed światłem fluorescencyjnym lub w świetle dziennym, gdy są żarzące się te kamienie są wyłączone. Aby uzyskać pracę na szafir jest poddawany obróbce cieplnej, przez które kamienie są ogrzewane przed cięciem ich w około 1800 stopni Celsjusza. Ta ekspozycja na kolory intensyfikuje ich kolory i czyni je droższymi.

Co do chemicznych właściwości szafiru, można powiedzieć, że nie podlega on atakowi węglowodorów, z wyjątkiem kwasu fluorowodorowego. Z drugiej strony zaatakowany jest także kwas nadchlorowy, kwas heksafluorokrzemowy, jego tlenek kwasowy i gorąca woda.

Szafir można znaleźć w osadach boksytu, rutylu i hematytu . Najważniejsi producenci na całym świecie są na kontynencie afrykańskim, chociaż istnieją również depozyty w Ameryce Południowej . Z drugiej strony istnieją szafiry w indyjskiej strefie Kaszmiru, na australijskim terytorium Środkowego Queenslandu, na Sri Lance iw Siam .

Zastosowanie szafiru wiąże się z biżuterią i niektórymi narzędziami wykorzystującymi lasery . Z drugiej strony, istnieją syntetyczne szafiry, które otrzymują swój kolor z podaży tytanu i chromu. Te sztuczne szafiry produkowane są od 1902 r. W procesie zwanym Verneuil .

Mity szafiru

Należy zauważyć, że w zodiaku ten kamień jest tym, który odpowiada Taurusowi, co oznacza, że ​​osoba urodzona między 21 kwietnia a 21 maja z niebieskim szafirowym kamieniem otrzyma ochronę. Jest to także kamień macierzysty urodzonych w miesiącu wrześniu.

Uważa się również, że szafir symbolizuje szczerość, wierność i prawdę w relacjach międzyludzkich i jest źródłem pokoju, mądrości i radości . W czasach starożytnych kamień ten był związany z ochroną przed złymi duchami i uważano również, że szafir gwiazd jest potężnym talizmanem, który chroni podróżnych i poszukiwaczy.

Aby pogłębić ten temat, możemy powiedzieć, że starożytni Persowie byli przekonani, że ziemia spoczywała na olbrzymim szafirze, a kolor nieba był niczym innym, jak odbiciem tego.
Później powiedziano, że tablice z przykazaniami, które chrześcijański bóg rzekomo dyktował Mojżeszowi, były szafirami, co czyniło ten kamień jednym z ulubionych wśród królów i zakonników, ponieważ przybierało ono na znaczeniu reprezentację Boskiej łaski.

Wśród monarchów kamień ten jest bardzo popularny, na przykład brytyjska korona ma duże niebieskie szafiry, a nawet król Karol wybrał pierścionek zaręczynowy dla księżnej Diany, która miała jeden z tych kamieni.