Trudna etymologia prowadzi nas do łacińskiego słowa difficĭlis . Ta koncepcja jest używana jako przymiotnik do opisywania trudności, niedogodności lub przeszkód .

Nie oznacza to, że trudni ludzie nie mają dobrych stron, lub że nie warto się do nich odnosić. Wiadomo, że wielu "geniuszy" wszystkich dyscyplin nie świeci dokładnie ze względu na ich umiejętności społeczne, ponieważ poświęcili znaczną część swojego czasu i energii na kultywowanie pola, na którym się wyróżniają; Z tego powodu historie opisujące te osoby jako "trudne" są powszechne.

Ważne jest, aby podkreślić, że stopień trudności wyzwania nie wywołuje takiej reakcji u żadnej osoby: podczas gdy niektórzy systematycznie uciekają od wszystkiego, co wymaga wysiłku, jakkolwiek niewielkiego, inni podejmują wielkie wyzwania, ponieważ znajdują w nich sposób na wykorzystanie ich umiejętności i przezwyciężenie własnych osiągnięć.

Jeśli myślimy o dyscyplinie wysoce technicznej, takiej jak śpiew liryczny, to wielcy śpiewacy zazwyczaj wybierają repertuar, który wymaga żmudnego przygotowania wokalnego i teoretycznego, aby przezwyciężyć wszelkiego rodzaju wyzwania, takie jak: śpiewanie długich fraz nie mogąc przestać oddychać, zapamiętywać bardzo złożone melodie, pełne ornamentów i modulacji, wymawiać samogłoski i spółgłoski w bardzo ostrych obszarach głosu i wykonywać skoki o dwóch oktawach lub więcej.

Dla osoby, która kocha osobiste wyzwania, im trudniejszy jest projekt, tym bardziej interesuje go i na odwrót. Jaki sens ma namiętny profesjonalista w swojej dziedzinie, aby odmówić wyzwań ? Jeśli wybierzemy łatwą drogę, odmawiamy sobie możliwości rozwoju intelektualnego i rozwoju. Niestety, społeczeństwo ma tendencję do pocieszenia, a media próbują wszczepić publiczności strach przed wysiłkiem, w dążeniu do przyciągania do sytuacji i procesów, które docierają do nas praktycznie rozwiązane, bez większych komplikacji, gotowe do konsumpcji.