Etymologia wskazuje, że postępowanie pojednawcze jest określeniem wywodzącym się z łacińskiego conciliatio . Pojęcie odnosi się do aktu i konsekwencji uzgadniania : zgadzam się, zgadzam się, zgadzam. Chodzi o akcję polegającą na doprowadzeniu dwóch lub więcej stron przeciwnych do porozumienia w celu uzyskania porozumienia, w pokoju.

Postępowanie pojednawcze polega zatem na osiągnięciu porozumienia co do czegoś. Pojęcie to wiąże się z pominięciem różnic, aby zakończyć konflikt lub spór . Na przykład: "Szef bloku prorządowych senatorów obiecał pojednać się z przywódcami opozycji", "Rząd nakazał pojednanie między spółką a robotnikami", "Gubernator ogłosił, że będzie promował akt pojednania dla zbliżyć oba narody ".

W dziedzinie prawa, postępowanie pojednawcze jest wzywane do osiągnięcia porozumienia stron, z udziałem strony trzeciej, w celu zakończenia toczącego się procesu lub uniemożliwienia jego wszczęcia. Pojednanie w tych ramach jest narzędziem rozwiązywania konfliktów.

W postępowaniu sądowym postępowanie sądowe może zostać zakończone bez potrzeby wydania orzeczenia ; innymi słowy, jest to szczególny sposób zamknięcia procesu. Proces ten jest prowadzony przez sędziego, który proponuje warunki umowy, a następnie, jeśli zostały zaakceptowane przez strony, zatwierdza ją skutecznie jako powagę rzeczy osądzonej.

Pozasądowe postępowanie pojednawcze ze swej strony pozwala na rozwiązanie tego procesu bez potrzeby opracowywania procesu . W tym przypadku stroną trzecią może być każda osoba fizyczna, a umowa jest równoważna transakcji (umowa dwustronna, na mocy której strony mogą wygasić wątpliwe lub sporne zobowiązania, ustępując sobie nawzajem), co czyni z niej bardzo elastyczny mechanizm,

Na przykład w Peru ustawa stanowi, że pozasądowe postępowanie pojednawcze jest instytucją, która pozwala stronom procesu sądowego udać się do wyspecjalizowanego ośrodka, aby pomóc im rozwiązywać konflikty w sposób zgodny. Ten alternatywny mechanizm jest nie tylko szybszy niż proces, ale także tańszy.

Powinien odbyć się z udziałem rozjemcy, który pośredniczy między stronami, aby umożliwić im komunikację w sposób jasny i zwięzły, spełniając wszystkie wymogi prawne, aby przezwyciężyć różnice i osiągnąć porozumienie, które je spełnia.

Ważne jest, aby pamiętać, że w niektórych ustawodawstwach dążenie do osiągnięcia postępowania pojednawczego może być obowiązkowym krokiem w ramach procesu prawnego lub przed złożeniem wniosku .

Dokument pojednawczy jest nazywany dokumentem, w którym zapisuje się wolę stron określonego postępowania, w tym ostatnią deklarację postępowania pojednawczego. Akt pojednawczy ma wartość prawną, tak więc jeśli strony zaangażowane w proces nie będą przestrzegać punktów w nim ustalonych, będą one wykonywane natychmiast w trybie obowiązkowym.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech aktu pojednawczego jest to, że można go wykonać w krótszym czasie niż inne procesy, takie jak działania prawne lub postępowania sądowe. W odniesieniu do treści, należy podać datę i miejsce uroczystości, oficjalne informacje o każdej ze stron, takie jak imię i nazwisko oraz numer dokumentu rozjemcy, a także opis wydarzeń opisanych we wniosku. wcześniej podpis i odcisk palca stron i rozjemcy, a także sama umowa.

Bardzo ważne jest utrzymywanie aktu postępowania pojednawczego w dobrej kondycji fizycznej, bez tachon, wymazań lub poprawek, ponieważ od tego zależy jego ważność.